)
Όταν η U.S.A.F θέλησε να αντικαταστήσει τα γερασμένα T-6 Texan, ανέθεσε στην North American την ολοκλήρωση του project. Η αρχική παρουσίαση του Model NA-159 piston-engine trainer ήταν πλήρως επιτυχημένη κι έγινε αφορμή για την υπογραφή του πρώτου συμβολαίου για την κατασκευή 2 πρωτότυπων ΧΤ-28.
Μετά την αξιολόγηση τους και την παρθενική πτήση στις 26 Σεπτέμβρη 1949 έδωσαν το πράσινο φως στην εταιρεία για την έναρξη της παράγωγης του βασικού μοντέλου T-28A.
Το Trojan όπως έγινε ευρύτερα γνωστό, είχε μια μηχανή Wright R-1300 η οποία του έδινε τη δυνατότητα να αναπτύσσει συχνά ταχύτητα μεγαλύτερη των 280 μιλίων την ώρα. Αρχικά παραγγέλθηκαν 266 αεροπλάνα το 1950 τα οποία σε μικρό χρονικό διάστημα έφτασαν τα 1194. Μόλις διαπιστώθηκε πως η U.S.A.F είχε βρει ένα τόσο επιτυχημένο μοντέλο, τόσο η Αεροπορία Ναυτικού όσο και το Σώμα Πεζοναυτών αποφάσισαν να εντάξουν στο δυναμικό τους το συγκεκριμένο α/π. Δυο χρόνια αργότερα, 489 αεροπλάνα Τ-28Β παραγγέλθηκαν απ το Ναυτικό τα οποία και διαφοροποιούνταν σε σχέση με τα πρώτα Τ-28Α μόνο ως προς τον κινητήρα ο οποίος στην περίπτωση αυτή ήταν ο ισχυρότερος Wright R-1820-86.
Εν συνεχεία αλλά 299 Τ-28C παρηχθησαν τα οποία κι έφεραν ένα arrester gear ώστε να χρησιμοποιούνται στην εκμάθηση των πιλότων σε προσγειώσεις σε deck αεροπλανοφόρων. Το 1962 η North American προχώρησε στην κατασκευή των πρώτων ΑΤ-28D Trojans που μπορούσαν πλέον να φέρουν οπλικά συστήματα κι αυτό επετεύχθη με την προσθήκη 6 ενισχυμένων βάσεων κάτω απ τα φτερά για την υποδοχή του ανάλογου οπλισμού. Τα συγκεκριμένα α/π έδρασαν τόσο στην Β. Αφρική όσο και στην περιοχή της Ν.Α Ασίας.
Τέλος η Sud-Aviation Γαλλίας προχώρησε επίσης στην ανακατασκευή 240 ΑΤ-28Ds τα οποία και μετονόμασε σε "Fennec". Τα Fennec έδρασαν στην Αλγερία ενώ χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για αναγνωριστικούς σκοπούς.