Ανδρέα που να πετάξεις με αυτό !!!!!!!!!!!!!
Περιμένω με αγωνία τις οπτικές βελτιώσεις και την προσθήκη flaps(το μοντέλο που πέταξα ήταν πρωτότυπο).........ένα θα γίνει σίγουρα δικό μου
Σήμερα,οι φίλοι Πότης και Μογγόλος μας έδωσαν την ευκαιρία να δοκιμάσουμε στο βουνό το νέο τους ανεμοπλάνο.Η ένταση του ανέμου ήταν της τάξης των 6-8m/s.
H μικρή μου πτητική εμπειρία δεν μου επιτρέπει να πω πολλά.Η διαπίστωση όμως είναι μετά από αρκετά φοαμένια αεροπλανάκια με ανοιγμα φτερών από 0,8m μέχρι 1,8m απο ανεμοπτερα μεχρι πολεμόπουλα,το ανεμοπλάνο αυτό μου έδωσε την αίσθηση του αεροπλάνου του οποίου εχεις πάντα τον έλεγχο.
Το αεροπλάνο πήγαινε και έκανε ότι ήθελα εγώ.Loops,χαμηλά περάσματα,ανάποδη πτήση,το αεροπλάνο βοηθάει με τον τρόπο του ακόμα και κάποιον με σχετικά μικρή εμπειρία να βελτιωθεί και να δοκιμάσει ότι μπορεί να φανταστεί.
Αλλά πάνω από όλα να απολαύσει την πτήση στο βουνό, χωρίς το παραμικρό άγχος και χωρίς να θέλει να δώσει σε κανέναν άλλο την Τ/Κ !
Συγχαρητήρια για την κατασκευή και ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να απολαύσω την πτήση με αυτό!
Σήμερα είχα και εγώ την ευκαιρία να πετάξω (25λεπτά) το μοντέλο των παιδιών....πριν πω οτιδήποτε να πω πρώτα ένα μπράβο, διότι μιλάμε για χειροποίητη κατασκευή με πολύ μεράκι.
Δεν θυμάμαι πια ήταν η ένταση του ανέμου, λογικά ήταν αρκετή, και σε ότι αφορά στην διεύθυνση του, θα έλεγε κάποιος ότι δεν ήταν και ότι καλύτερο. Ωστόσο, ήταν τόσο όσο έπρεπε...για να περάσουμε όμορφα, και στην ομορφιά συγκαταλέγω και κάποιες στιγμές που συνοδεύοντα από το σχετικό μάγκωμα που νιώθουμε όταν η πλαγιά ξαφνικά..."κόβει".
Ξεκαθαρίζω ότι δεν συγκαταλέγομαι στους έμπειρους ανεμοπόρους ούτε διαθέτω ιδιαίτερες ικανότητες ή εξικίωση με την πλαγιά...ωστόσο μου φάνηκε ότι αυτό το μοντέλο σε κάνει να φαίνεσαι πολύ καλύτερος από ότι είσαι, κάνοντας παράλληλα σχεδόν τα πάντα εύκολα...και λέω "σχεδόν" διότι στην προσγείωση έρχεται γρήγορα και θέλει σωστό glide-path και αποφασιστικότητα...πράγμα που δεν το λες απαραίτητα κακό, αλλά σίγουρα πρέπει ο χειριστής να το έχει πάντα σαν σκέψη στο πίσω μέρος του κεφαλιού του.
Σε ότι αφορά στην κατασκευή...το όλο project είναι heavy-duty.
Η κατασκευή πολύ ποιοτική, με υψηλή αντοχή (ο Γιαννάρας έκανε σχετικό demo...και μας το απέδειξε κατά την προσπάθεια μιας όχι και τόσο ομαλής προσγείωσης...) και ικανότητα άμεσης μικρό-επισκευής...
Σε ότι αφορά στο φτερό...τι να πω..πεντακάθαρη γραμμή και ΆΚΑΜΠΤΟ....μασίφ ρε παιδί μου...
Έτσι όπως το είδα εγώ, και μετά από σχετική κουβέντα με το Γιάννη, καταλήγω ότι αυτό το μοντέλο έχει όλα τα θετικά ενός ακροβατικού ανεμοπτέρου με την εξής ιδιαιτερότητα....ΔΕΝ STALLάρει βίαια...ή καλύτερα ακόμα stallλάρει τόσο γλυκά ώστε δεν υπάρχουν καθόλου δράματα, spinαρίσματα, απότομες πτώσεις φτερών κτλ... Θα έλεγα ότι stallάρει σε σημείο που απλά δεν φαίνεται...οπότε με σχετική βοήθεια από κάποιο πιο έμπειρο, μπορεί να το πετάξει και ένας σχετικά νέος μοντελιστής, χωρίς να κιτρινίσει...
Αυτό που μου άρεσε είναι ότι είναι πολύ σταθερό άσχετα με το πόσο και από που φυσάει.... καιιιι τρυπάει. Γενικότερα η διεισδυτικότητα του είναι παραδειγματική και αυτό κάνει πολύ ευχάριστη την συμβίωση μαζί του στην πλαγιά, διότι ακόμα και αν φας μια "τάπα" το μοντέλο μπορεί να τρέξει χωρίς να "γκρεμιστεί" και να βρει το επόμενο σημείο με το κατάλληλο δυναμικό που θα το κρατήσει και θα το ανεβάσει και πάλι.
Για τα δικά μου γούστα, όπου θέλω το μοντέλο πλαγιάς να κόβει χωρίς κακές συμπεριφορές, να τρέχει και να στρίβει, το μοντέλο είναι "δυναμίτης"...και φοβερά διασκεδαστικό.
Πιστεύω ότι με μια σχετικά δίαιτα, ένα ψηλόμάζεμα σε ότι αφορά στον όγκο της ατράκτου, μια μύωση του πάχους της αεροτομής μετά το 28-32% της χορδής αλλά και με την προσθήκη flaps, το μοντέλο θα μπορεί να πετάξει και σε flatαδούρα εκμεταλλευόμενο κάποια καλά θερμικά. Βέβαια ο Γιάννης τα έχει όλα αυτά υπόψη του, οπότε πιστεύω ότι ο earopotis ver.2 θα τα έχει όλα μέσα...
Παίδες να είστε καλά. Συνεχίστε την προσπάθεια... περιμένουμε την νέα έκδοση..._P_P
Βημα 1:
Σχεδιαζουμε το φτερό στο Ντοου
Βημα 2:
Κόβουμε το ντοου στην μέση, μιας και χρησημοποιούμε 5εκ ντοου και το φτερό ειναι λιγότερο απο 2,5 εκ.
Βημα 3:
Βάζουμε δεξια και αριστερά τις αεροτομές που θέλουμε να κόψουμε
και αρχίζουμε το κόψιμο με την χρομονικελίνη
Το φτερό ειναι ετοιμο κομμένο
Προσοχή:
Εαν προσεξετε στην μεση του φτερού ειναι ενα εξώγκομα. Ειναι το αποτέλεσμα κακής κίνησης των χεριών. ΔΕΝ προσπαθούμε να το διορθόσουμε με την χρομονικελίνη. Θα ανοιξει τρυπα στο φτερό. Το αφίνουμε ετστι και το τρίβουμε στην συνεχεια.
Αφού στεγνωσουν καλα τα φτερά, ανοιγουμε τις τρυπες για τα σερβο και τα καλώδια. Στην συνέχεια περνάμε την εφημερίδα με ατλακολ. Αφινουμε να στεγνούσουν ΚΑΛΑ.
Δεν περνάμε μεχρι την άκρη, μιας και εκεί θα μουν τα κεντρικά δοκάρια της ενωσης....
Στα σημεια που θα κοπουν τα πηδαλία, περνάμε δυο στρώματα εφημερίδας. Το δευτερο, αφού στεγνώσει το πρώτο.
Κατόπιν ενώνουμε τα φτερά (φωτο δεν εβγαλα `M`). Περνάμε εφημερίδα στα σημεία που δεν ειχαμε βάλει, και αφού στεγνώσει καλά το φτερό, σημαδεύουμε και κόβουμε ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ, τα πηδάλια.
Στην συνέχεια, περνάμε περιμετρικά στα σημεια που κοψαμε μπάλσα.
Το ιδιο κάνουμε στα πηδάλια και τριβουμε. Τοποθετούμε και ενα τακάκι εκει που θα "δέσουν" τα χορνακια.
Πλέον το φτερό ειναι ετοιμο για βαψιμο ή μονοκοταρισμα...