nasa έγραψε: ↑...φίλε Νίκο καλησπέρα...
...με τις μέχρι τώρα παρουσιάσεις σου (F4U κ' P40) μας εκπλήσσεις ευχάριστα κ' εγώ προσωπικά χαίρομαι ιδιαίτερα που κάποιοι μοντελιστές όπως εσύ πέρα απο το μεράκι κ' τις γνώσεις έχουν κ' τον χρόνο να φτιάχνουν άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, μικρά 'αριστουργήματα'...
Νίκο κατ'αρχήν ευχαριστώ για την φιλοξενία αλλά και για τα καλά σου λόγια, οι εποχές δεν είναι για νέα μοντέλα αλλά για ανακατασκευές και βελτίωση τεχνικής. Η εμπειρία (πριν 30 χρόνια) στον στατικό μοντελισμό βοηθάει ...
Σε αυτά που ρωτάς:
Τα retracts είναι περιστρεφόμενα ηλεκτρικά της RC Lander με struts VQ. Στο Corsair έχω τα Lado τα οποία είναι τα καλύτερα περιστρεφόμενα ηλεκτρικά της αγοράς αλλά ακριβά (~200 ευρώ). Τα RC Lander είναι υποδεέστερα σε ποιότητα αλλά με λίγες ενισχύσεις έχουν αντέξει καλά μετά από 6 μήνες πτήσεων.
Το χιτώνιο είναι από μαλακό αλουμίνιο 0.8 mm το οποίο βρήκα στο Leroy Merlin (μέγεθος 100χ20 cm). Το χιτώνιο το έφτιαξα σε 2 τεμάχια ώστε να αποσπάται και το έχω ντύσει με σωληνάκι σιλικόνης στα σημεία επαφής με τον κινητήρα.
.
Συνημμένα
IMG00344-20120612-1938.jpg (91.62 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
IMG00785-20120227-1124.jpg (92.67 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
...πάρα πολύ ωραία ... Νίκο ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις...
...τώρα... το γεγονός και μόνο ότι υπάρχει επιπρόσθετο άνοιγμα στο πίσω μέρος του cowl (κάτι το οποίο δεν φαινόταν στις αρχικές φωτό) ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό την βασική σχέση 'air in = air out' ... αλλιώς αυτό που λέει ο φίλος DjBac περί 'χαμηλής πίεσης' ισχύει μετά την έξοδο και όχι πριν την έξοδο όπου στην περίπτωση που υπήρχαν μόνο οι γρύλλιες (άρα μικρότερη επιφάνεια εξόδου) θα είχαμε αυξημένη στατική πίεση κ' στροβιλισμό ζεστού αέρα εσωτερικά, αλλά κ' αυξημένη ταχύτητα εξόδου αέρα μικρότερου όμως όγκου... με λίγα λόγια θα είχαμε υπερπίεση εσωτερικά του cowl ....για ένα ισοθερμικό 'ανοικτό' σύστημα η ροή αέρα (όπου 'Q=AV' volumetric flow rate) είναι Α1V1=A2V2 δηλ. για να έχουμε 'ισσοροπία' θα πρέπει θεωρητικά τουλάχιστον οι επιφάνειες εισόδου κ' εξόδου να είναι ίδιες....
πάντα φιλικά,
Νίκος
ΥΣ: ακόμα κ' ο Pe Reivers μιλάει για αναλογία inlet/outlet ως 1:1.4 ...
Συνεχίζουμε με weathering: απαλές γραμμές στις ενώσεις με αερογράφο, τρίψιμο με 600άρι και 1000άρι γυαλόχαρτο βρεγμένο για να ταλαιπωρηθεί το χρώμα και να φανούν τα ανάγλυφα
.
Συνημμένα
IMG00376-20120619-0748.jpg (94.29 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
IMG00375-20120619-0748.jpg (93.09 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
IMG00369-20120617-1138.jpg (93.16 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
IMG00367-20120617-1138.jpg (93.7 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
Το γραφικό δεν γινόταν με το χέρι οπότε τυπώθηκε σε αυτοκόλητο διαφανές και τοποθετήθηκε στο cowl με λευκό υπόβαθρο. Τα γράμματα έγιναν με stencil σε 2 φάσεις (θαλλασί υπόβαθρο και σκούρο χρώμα)
.
Συνημμένα
IMG00382-20120623-1040.jpg (98.01 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
IMG00381-20120623-0919.jpg (92.81 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
IMG00377-20120619-0811.jpg (91.4 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
IMG00372-20120619-0736.jpg (91.9 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
IMG00371-20120619-0735.jpg (95.48 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
Μελετώντας φωτογραφίες των spinner φαίνεται ότι ήταν κατασκευασμένες από διαφορετικό υλικό στον δίσκο γύρω από την προπέλα και στον κώνο, και είχαν διαφορετική φθορά.
Το effect έγινε με διαφορετικές αποχρώσεις και weathering
.
Συνημμένα
IMG00383-20120623-1040.jpg (97.13 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
Spinner weathering.jpg (75.71 KiB) Προβλήθηκε 34 φορές
Επειδή έλαβα κάποια πμ για την διαδικασία βαψίματος μονοκοτ, είπα να τα ποστάρω εδώ αντί να απαντάω προσωπικά.
Προεργασία:
1. Αφήνεις το α/π στον ήλιο ένα δίωρο να ζαρώσει το μονοκοτ
2. Το πλακώνεις με το σίδερο να μην μήνει ίχνος ζάρας, και γενικά το περιποιείσαι να στρώσει καλά παντού
3. Το αφήνεις πάλι στον ήλιο να σιγουρευτείς ότι έχει τεντώσει παντού
4. Ξύνεις απαλά το μονοκοτ με πρασινο σφουγγαράκι Scotch Brite για κατσαρόλες ή 600 γυαλόχαρτο να αρπάξει λίγο
5. Πλένεις καλά το μονοκοτ με οινόπνευμα, ειδικά σε περιοχές που έχουν πέσει λάδια
Κυρίως θέμα:
1. Περνας 1-2 χέρια σουρφασερ (primer 1K) που βρίσκεις σε χρωματοπωλεία
2. Το τρίβεις με 400-600-1000 να γυαλίσει
3. Κάνεις μια έρευνα στα warbird sites για να βρεις το συγκεκριμένο θέμα (καμουφλαζ-σήματα) που θα φτιάξεις
4. Ο τύπος χρωμάτων είναι προσωπική επιλογή του καθενός, εγώ έχω πειραματιστεί με πολλά και έχω καταλήξει στα ακρυλικά και σμάλτα του στατικού μοντελισμού. Ο λόγος είναι ότι έχουν αυθεντικές αποχρώσεις που δύσκολα θα πετύχεις "με το μάτι", τα βρίσκεις πολύ εύκολα στα μοντελιστικά μαγαζιά και αγοράζεις όση ποσότητα χρειάζεσαι αντί για λίτρα/κιλά.
5. Βάφεις τα χρώματα του καμουφλαζ με αερογράφο, ξεκινώντας από το πιο ανοιχτό. Αν το καμουφλαζ είναι διχρωμία πρέπει να φτιάξεις μάσκες από χαρτόνι. Εγώ περνάω 3-4 χέρια αραιωμένο χρώμα παρά 1-2 πιο πηκτό.
6. Σήματα: υπάρχουν έτοιμα αυτοκόλητα (περιορισμένα θέματα), κατά παραγγελία από εξωτερικό για σπάνια θέματα (περίπου 30$), και αν έχεις χρόνο και υπομονή μπορείς να τα βάψεις και εσύ ο ίδιος - όπως βλέπεις στο συγκεκριμένο P-40 του παρόντος thread
Weathering:
1. Η πρώτη συμβουλή είναι να κάνεις πάλι έρευνα στα warbird sites ή όποιες άλλες πηγές #** για φωτο του θέματος, αν δυνατόν έγχρωμες όπως αυτές που βρήκα του P-40 στο παρόν thread. Μελετώντας προσεκτικά τις φωτο βλέπεις το επιθυμητό αποτέλεσμα που πρέπει να πλησιάσεις (θέλει πολύ χρόνο για να το πετύχεις απόλυτα)
2. Μετά το βάψιμο του καμουφλάζ μπορεις να περάσεις το κέντρο των πανελ πιο ανοιχτό χρώμα ώστε να τονιστούν
3. Επειδή μετά το καμουφλάζ το μοντέλο φαίνεται σαν να βγήκε από το εργοστάσιο, μετά περνάω όλο το μοντέλο ένα "φίλτρο" που είναι χρώμα λαδιού σκούρο καφέ-γκρι πολύ αραιωμένο με white spirit και "λούζω" όλο το μοντέλο με ένα πινέλο. Αυτό θαμπώνει τα χρώματα και ατονίζει τις αντιθέσεις.
4. Τα panel lines γίνονται ανάγλυφα ή ζωγραφιστά με μολύβι. Αν είναι ανάγλυφα περνάω πάλι ένα αραιό χρώμα πολύ σκουρο καφέ-μαύρο μέσα στα αυλάκια των πανελ lines. Όταν στεγνώσει σκουπίζω με χαρτοπετσέτα βρεγμένη σε white spirit τα περισσέματα τραβώντας γραμμές με την φορά της βαρύτητας στην άτρακτο και του αερορεύματος στα φτερά
5. Στο κάτω μέρος γίνεται επί πλέον πλύσιμο (wash) με βρώμικο διάλυμα στα σημεία φθοράς όπως πίσω από τους τροχούς, στις εξόδους των ψυγείων λαδιού, κλπ. Πάλι πρέπει να βρεις αυθεντικές φωτό ώστε να πετύχει η δουλειά - για την κοιλιά είναι αρκετά σπάνιες οι φωτό!
6. Με αραιωμένο χρώμα γίνεται το ίχνος των εξατμίσεων, πρώτα σκούρο καφέ-μαύρο και μετά από πάνω ανοικτό γκρι-σταχτί. Το ίχνος αυτό δεν είναι απαραίτητα μια ευθεία, πολλές φορές είναι καμπύλη πάνω από το φτερό.
7. Το ίδιο για το ίχνος των πολυβόλων
8. Μικρά "ξυσίματα" του χρώματος γίνονται με μικρό πινέλο με ανοικτό γκρι ή και μαρκαδόρο με ασημί χρώμα. Μικρά ίχνη στο χείλος προσβολής και στην ρίζα του φτερού (wingwalk)
Σφράγισμα με βερνίκι
1. 2 χέρια βερνίκι πολυουρεθάνης 2 συστατικών από χρωματοπωλείο, σε σπρει ή με αερογράφο
Αυτά είναι τα βασικά με τα οποία ξύσαμε μόνο την επιφάνεια, εδώ ισχύει ότι όσο περισσότερο ασχολείσαι τόσο μαθαίνεις και βελτιώνεις τις τεχνικές.
Καλή επιτυχία σε όποιον το προσπαθήσει, πιστέψτε με αξίζει τον κόπο