petame.gr

Το Gloster Gladiator (ή Gloster SS.37) υπήρξε Βρετανικό καταδιωκτικό
που χρησιμοποιήθηκε από τη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία
(RAF) και το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό (στην παραλλαγή Sea Gladiator) και εξήχθη σε πολλές άλλες πολεμικές αεροπορίες κατά τη δεκαετία του ʼ30. Ήταν το τελευταίο διπλάνο καταδιωκτικό της RAF και όταν εμφανίστηκε, ήταν ήδη ξεπερασμένο από νεότερα σχέδια μονοπλάνων. Αν και συχνά οικτείρεται για τους τρομερούς αντιπάλους που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
, ο «Μονομάχος» επέδειξε αξιοπρεπή παρουσία στις μάχες.
Υπηρέτησε σχεδόν σε όλα θέατρα επιχειρήσεων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
, σε πολυάριθμες πολεμικές αεροπορίες, ορισμένες από αυτές από την πλευρά του Άξονα. Η RAF το χρησιμοποίησε στη Νορβηγία
, τη Γαλλία
, την Ελλάδα
, τη Μάλτα
και την εισβολή στο Ιράκ
(όπου κατά ειρωνεία της τύχης, η Ιρακινή Βασιλική Αεροπορία ήταν παρόμοια εξοπλισμένη). Άλλες χώρες που χρησιμοποίησαν το Gladiator ήταν η Κίνα
, από το 1938
, ενάντια στην Ιαπωνία
, η Φινλανδία
(καθώς και το 19ο Φιλανδικό Ιπτάμενο Σύνταγμα Σουηδών εθελοντών) ενάντια στη Σοβιετική Ένωση
, καθώς και η Νορβηγία
, το Βέλγιο
και η Ελλάδα
ενάντια σε εισβολές του Άξονα στα εδάφη τους.

Gladiator
Περιγραφή Αποστολή Καταδιωκτικό Πλήρωμα 1 Κατασκευαστής Gloster
Σχεδιαστής Henry Phillip Folland Παρθενική πτήση 12 Σεπτεμβρίου
1934
Είσοδος σε υπηρεσία 1937
Απόσυρση 1953
(Πορτογαλία
) Πρωτεύων χρήστης Βρετανική Βασιλική Αεροπορία
(Royal Air Force) Περίοδος παραγωγής Συνολική παραγωγή 747 Κόστος μονάδας Διαστάσεις Μήκος 8,40 m Εκπέτασμα 9,80 m Ύψος 3,20 m Επιφάνεια πτέρυγας 30,00 m² Βάρος Μεικτό 2.205 kg Μέγιστο απογείωσης Σύστημα πρόωσης Κινητήρες 1× Bristol Mercury IX, αερόψυκτος, μέγιστη απόδοση 850 hp. Επιδόσεις Μέγιστη ταχύτητα 414 km/h Αυτονομία 710 km km Μέγιστο ύψος 10.200 m Βαθμός ανόδου 676 m/min Οπλικό φορτίο Πολυβόλα

• 2× συγχρονισμένα πολυβόλα Browning M1919
  των .303 ιντσών (7,7 mm) στα πλευρά του ρύγχους της ατράκτου
  
• 2× Browning M1919
  των 7,7 mm κάτω από κάθε κάτω ημιπτέρυγα
  

Βόμβες

Επιχειρησιακή ιστορία

Μέχρι το ξέσπασμα του Β΄ΠΠ
, ο κύριος όγκος των Gladiator σε υπηρεσία στη RAF είχε αντικατασταθεί στην πρώτη γραμμή από το Hurricane και το Spitfire, αν και δύο Μοίρες χρησιμοποιήθηκαν κατά τις εκστρατείες στη Γαλλία
και τη Νορβηγία
. Ωστόσο, έμελλε να δει περισσότερη δράση στις περιφερειακές εκστρατείες των πρώτων χρόνων του πολέμου. Το κλασικό διπλάνο ήταν ακόμα ένα από τα πλέον περιζήτητα εξαγωγικά προϊόντα της μεσοπολεμικής Βρετανίας και υπηρέτησε σε πολλές άλλες χώρες. Ενάντια σε λιγότερο εξελιγμένους αντιπάλους πολέμησε αρκετά καλά, αν και δεν μπορούσε να συγκριθεί με τα υπερσύγχρονα Γερμανικά μαχητικά. Στη θάλασσα υπήρξε πιο πετυχημένο, αφού η χαμηλή του ταχύτητα του επέτρεπε να επιχειρεί άνετα από αεροπλανοφόρα και σπάνια συναντούσε πολύ ανώτερούς του αντιπάλους.

Ο Φινλανδικός Χειμερινός Πόλεμος
Κατά το Χειμερινό Πόλεμο
, η Φινλανδική Αεροπορία
παρέλαβε 30 καταδιωκτικά Mk II από το Ηνωμένο Βασίλειο. Παραλήφθηκαν μεταξύ 18 Ιανουαρίου και 16 Φεβρουαρίου του 1940
και τα 10 από αυτά προσφέρθηκαν δωρεάν. Υπηρέτησαν μέχρι και το 1945
, αν και είχαν ξεπεραστεί από τα νέα Σοβιετικά μαχητικά. Έτσι, μετά το 1941
χρησιμοποιήθηκαν κυρίως σαν αναγνωριστικά. 22 πιλότοι, πέτυχαν 45 καταρρίψεις με αυτό το αεροσκάφος κατά το Χειμερινό Πόλεμο
και αντίστοιχα χάθηκαν 12 στη μάχη, ενώ κατά τα επόμενα χρόνια σημειώθηκε άλλη μια κατάρριψη και 3 απώλειες. Δύο πιλότοι έγιναν «Άσσοι» (τουλάχιστον 5 καταρρίψεις) πετώντας μόνο με Gladiators.
Σουηδοί εθελοντές υπερασπίστηκαν τα βόρεια σύνορα της χώρας με το 19ο Ιπτάμενο Σύνταγμα της Φινλανδικής Αεροπορίας, πετώντας με 12 μαχητικά Gladiator Mk II, δύο εκ των οποίων χάθηκαν στη μάχη, 5 βομβαρδιστικά καθέτου εφορμήσεως Hawker Hart
, ένα Raab-Katzenstein RK-26
που υπηρέτησε σαν αεροσκάφος συνεργασίας και ένα μεταφορικό Junkers F.13
. Τα αεροσκάφη είχαν αγοραστεί και επανδρωθεί από τη Σουηδική Αεροπορία
, αλλά έφεραν Φινλανδικά εθνικά διακριτικά. Τα Σουηδικά Gladiators σημείωσαν 8 καταρρίψεις και άλλες 4 νίκες επί του εδάφους.
Νορβηγική εκστρατεία
Κατά την εκστρατεία αυτή, Νορβηγικά και Βρετανικά Gladiators πολέμησαν ανεπιτυχώς τη Luftwaffe
.

Jagevingen
Οι πιλότοι Gladiator της Νορβηγικής Jagevingen (αεροπορικής δίωξης), με έδρα το Όσλο
, με επτά αξιόμαχα αεροσκάφη τη μέρα εκείνη, κατάφεραν να καταρρίψουν 5 Γερμανικά αεροσκάφη στις 9 Απριλίου 1940
, κατά την έναρξη της εισβολής στη Νορβηγία. Τα δύο ήταν μαχητικά Messerschmitt Bf 110
, δύο βομβαρδιστικά He 111
και ένα μεταγωγικό Ju 52
. Έχασαν ένα Gladiator στον αέρα, ενώ άλλα δύο καταστράφηκαν από εχθρικά πυρά επί του εδάφους, κατά τη διάρκεια ανεφοδιασμού τους στο αεροδρόμιο Fornebu. Τα υπόλοιπα τέσσερα διατάχθηκαν να σκορπιστούν όπου μπορούσαν μακριά από το αεροδρόμιο και προσγειώθηκαν πάνω σε παγωμένες λίμνες γύρω από το Όσλο
, όπου εγκαταλείφθηκαν και δεν επέστρεψαν ποτέ στη μάχη.

ΜΟΙΡΑ αρ. 263

Gladiators χρησιμοποιήθηκαν ακόμα από την Μοίρα No. 263 της RAF, κατά τους δύο μήνες που κράτησε η εκστρατεία στη Νορβηγία. Η 263 Μοίρα , που έφτασε πάνω στο αεροπλανοφόρο HMS Glorious (77), στις 24 Απριλίου, αρχικά διεξήγαγε επιχειρήσεις από έναν αυτοσχέδιο αεροδιάδρομο που κατασκεύασαν Νορβηγοί εθελοντές, πάνω στη παγωμένη λίμνη Lesjaskogsvatnet στο Oppland. Σε λιγότερο από μια εβδομάδα, η Μοίρα είχε μείνει χωρίς αξιόμαχα αεροσκάφη και αποσύρθηκε πάλι στη Μ. Βρετανία.
Αφού αντικατέστησε τα Gladiators, η 263 επέστρεψε στη Νορβηγία, στις 21 Μαΐου. Στη Μάχη του Narvik, ενισχύθηκε από τα Hurricanes της 46ης Μοίρας, που έφτασαν λίγες μέρες αργότερα. Στη συνέχεια, οι δύο Μοίρες ανέλαβαν να προστατέψουν το αγκυροβόλιο του στόλου και ενεπλάκησαν σε μια σύντομη αλλά σφοδρή αναμέτρηση με τους Γερμανούς, ώσπου στις 2 Ιουνίου διατάχθηκαν να αποσυρθούν, λόγω της ήττας στη Μάχη της Γαλλίας
και της αλλαγής στις Βρετανικές προτεραιότητες.
Μέχρι τότε η 263 είχε πραγματοποιήσει 249 εξόδους και είχε ισχυριστεί 26 καταρρίψεις εχθρικών αεροσκαφών. Τα 10 εναπομείναντα Gladiators της Μοίρας, προσνηώθηκαν στο αεροπλανοφόρο
"Γκλόριους" (Glorious) στις 7 Ιουνίου και πήραν το δρόμο της επιστροφής. Το Glorious, καθʼ οδόν αναχαιτίστηκε από τα Γερμανικά ελαφρά θωρηκτά Γκνάιζεναου (Gneisenau
) και Σάρνχορστ (Scharnhorst
), που, παρά τις ηρωικές προσπάθειες των δύο αντιτορπιλικών που το συνόδευαν, κατάφεραν να το βυθίσουν, μαζί με τα επιβαίνοντα αεροσκάφη τεσσάρων Μοιρών. Η Μοίρα 263 έχασε ακόμα το διοικητή της και άλλους εννέα πιλότους.
Θέατρα Επιχειρήσεων Μεσογείου και Μέσης Ανατολής

Στο Θέατρο Επιχειρήσεων της Μεσογείου, κατά τη διάρκεια του 1940-41, τα Gladiators πολέμησαν σε τέσσερις Συμμαχικές αεροπορίες: τη RAF, τη Βασιλική Αεροπορία της Αυστραλίας
, τη Νοτιοαφρικανική Αεροπορία και την Ελληνική Βασιλική Αεροπορία
(ΕΒΑ). Εκεί αντιμετώπισαν με κάποια επιτυχία την Ιταλική Βασιλική Αεροπορία
(Regia Aeronautica), που ήταν εξοπλισμένη κυρίως με διπλάνα Fiat CR.32
και Fiat CR.42
, καθώς και τα Γερμανικά βομβαρδιστικά.


Το προσωπικό Γκλόστερ Γκλαντιάτορ με το οποίο ο Πάτλ πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο και με το οποίο φέρεται ότι κατέρριψε κάπου 33 ιταλικά αεροπλάνα. Φέρει τον αριθμό σειράς Ν9832 και τα γράμματα ΥΚ , αγγλική αρίθμηση για την Μοίρα 80. Δίπλα στο κόκπιτ διακρίνεται το προσωπικό του έμβλημα .

Ενάντια στα μονοπλάνα Fiat G.50
και Macchi C.200
υπέστησαν βαριές απώλειες. Ο Νοτιοαφρικανός άσσος Μάρμαντιουκ Πατλ
(Marmaduke "Pat" Pattle), που υπηρέτησε στη RAF, πετώντας με αεροσκάφη Gladiator χρεώθηκε με 15 επίσημες καταρρίψεις στην Ήπειρο μέσα στον τύπο αυτό κάτι που τον κάνει το μεγαλύτερο άσσο διπλάνων της RAF για το Β΄ΠΠ
. Αλλες 20 καταρρίψεις και πιθανόν περισσότερες - που δεν μπόρεσαν να καταγραφούν στα απάτητα εκείνα βουνά - έγιναν μέσα στο Gladiator II , με κώδικα YK-W και αριθμό σειράς N5832 με βάση την Παραμυθιά.
Τα Gladiators υπήρξαν επίσης τα αεροσκάφη που επιτέθηκαν στον όρμο του Τάραντα
και κατέστρεψαν σημαντικές μονάδες του Ιταλικού στόλου, μεταξύ των οποίων τα θωρηκτά "Λιττόριο" και "Βιττόριο Βένετο".
Ο Αγγλο-Ιρακινός πόλεμος του 1941
, υπήρξε μοναδικός όσον αφορά στα Gloster Gladiators, αφού οι δύο αντίπαλες αεροπορίες, η RAF και η Ιρακινή Βασιλική Αεροπορία, τα χρησιμοποιούσαν αμφότερες σαν τα βασικά τους καταδιωκτικά.

Aπο την εγκυκλοπαιδεια wikipedia

Πολυ καλο Αγγελε!!!!

ps: Μηπως να μεταφερθει στο Γιγάντια Αεροπλάνα?

Γιαννη καλημερα.
Το μοντελο που ετοιμαζω ειναι scale ,οποτε μαλλον εδω θα ελεγα οτι ανηκει.Ειναι βεβαια μεγαλο αλλα αφου ειναι scale.........!

Ήρθε ο Σεπτέμβριος και η ώρα για την κατασκευή του καινούργιου μοντέλου μου.
Ψάχνοντας για σχέδια από τον Ιούνιο κατέληξα μετά από πολλά με την βοήθεια του φίλου μου Κώστα Μιχαηλίδη στο συγκεκριμένο μοντέλο το Gloster Gladiator.
To μοντέλο είναι αρκετά μεγάλο και όπως υπολογίζω θα πάρει αρκετό καιρό για να ολοκληρωθεί. Οι διαστάσεις του είναι 2,50 μέτρα εκπετασμα και μήκος ατράκτου 2,15 μ.
Άρχισα να ψάχνω για σχέδια, αυτά όμως που βρήκα ήταν μικρά, του Pepino στα 2 μέτρα και του Brian Taylor στο 1,45 μ.
Διαβάζοντας στα site της Aμερικής (Rc scale builder) το σχέδιο του Pepino είχε προβλήματα και έτσι αποφάσισα να μεγεθύνω το σχέδιο του Brian Taylor.
Φτιάχνοντας όμως ένα σχέδιο από μεγέθυνση αντιμετωπίζει κανείς διάφορα προβλήματα όπως διαφορές ξυλείας και μεταβλητών. Τα έχω όμως αντιμετωπίσει αυτά και σε προηγούμενες κατασκευές. Τελικά αποφάσισα να χρησιμοποιήσω και τα δύο σχέδια διότι το σχέδιο του Pepino είναι scale 100% και έχει πολλές λεπτομέρειες ενώ το μοντέλο θα κτισθεί από το σχέδιο του Taylor.
Η μηχανή που θα το ανεβάσει είναι μια DLE 110 c.c. βενζίνα. Το μοντέλο έχει 4 ailerons, 4 flaps και το σύνολο των servo που θα χρειασθεί είναι 12 τεμάχια.
Θα σκεφτώ στην πορεία αν θα χρειασθεί power box. Τα φτερά θα είναι διαιρούμενα ενώ τα σχέδια τα δίνουν μονοκόματα, οπότε εκεί θα χρειασθεί να γίνει νέα σχεδίαση όπως επίσης και νέα σχεδίαση για διαιρούμενο stabilizer και elevator. Επίσης σκέφτομαι να βάλω αμορτισερ στα σκέλη οπότε και εκεί θα γίνει σχεδιάση εξʼ αρχής. Δηλαδή τα σχέδια είναι για την βασική άτρακτο και μετά όλα θα ξανασχεδιασθούν. Υπολογίζω το βάρος του μοντέλου να βγεί από 16-18 kg αν και οι κατασκευές μου πάνε προς το βαρύ αλλά δεν θα το παρακάνω.

Έπεται συνέχεια



(Είναι η τρίτη φορά που βάζω αυτό το μήνυμα,ελπίζω να μην τα ξανασβήσεις ....... )

Πολύ ωραίο και δύσκολο θέμα Άγγελε. Εύχομαι καλή κατασκευή και καλή πτήση σε αυτό το υπέροχο αεροπλάνο που θα φτιάξεις!!!
Ανυπομονώ να το δώ να φτιάχνεται με τα χεράκια σου!!!

ΜΦΧ
Τρύφωνας

Άγγελε, έχεις κάποιο σχέδιο ή πας όλο το project from scratch…..

John Χάλαρης έγραψε: ↑Άγγελε, έχεις κάποιο σχέδιο ή πας όλο το project from scratch…..

Κωστα αν διαβασεις τα προηγουμενα ,υπαρχει αναλυση. Το ειχα γραψει αλλα με τα προβληματα του petame σβυστηκε ,τωρα υπαρχει ξανα!

Τρύφωνας έγραψε: ↑Πολύ ωραίο και δύσκολο θέμα Άγγελε. Εύχομαι καλή κατασκευή και καλή πτήση σε αυτό το υπέροχο αεροπλάνο που θα φτιάξεις!!!
Ανυπομονώ να το δώ να φτιάχνεται με τα χεράκια σου!!!

ΜΦΧ
Τρύφωνας

Να σαι καλα Τρυφωνα ....ηδη αρχισαν τα ξενυχτια !!!!

Αυτες οι φωτογραφιες ειναι μερος του εσωτερικης ατρακτου.Πανω σε αυτην θα γινει η εξωτερικη κατασκευη.

ankon έγραψε: ↑Αυτες οι φωτογραφιες ειναι μερος του εσωτερικης ατρακτου.Πανω σε αυτην θα γινει η εξωτερικη κατασκευη.

Γεια σου βρε Αγγελε μετα ωραια σου...+(*)
Βλεπω πως δεν 'κενταει' μονο η Ε, αλλα κι εσυ...:>)

Σχεδίαση και κατασκευή ουραίου άξονα και τροχού.
Και τα δύο σχέδια πρότειναν έναν απλό τροχό που λόγω του μεγέθους και συνεπώς του βάρους του αεροπλάνου δεν θα κάλυπτε τις ανάγκες, γι' αυτό τον λόγο σχεδίασα έναν άξονα με αμορτισέρ (δύο).
Η κατασκευή του έγινε στον τόρνο και στην φρέζα και το υλικό που χρησιμοποιήθηκε είναι πολύ σκληρό αλουμίνιο και ατσάλι
Τα ελατήρια είναι σκληρά και τυλίχθηκαν και αυτά στον τόρνο.Η ρόδα είναι μόνο για την φωτογράφηση,θα μπεί κάτι καλύτερο!