Τιιι καναμε τοτεεεε...ααααχχχ...?!

[CARAPIS]

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε...1950-1990

Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:

περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.

Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή...

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί… Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»

Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας : ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...


Πηγη...αγνωστη...!

[Mogolos]

Να σαι καλά ρε Χρηστο...

[CARAPIS]

Γιαννη γεια σου κι εσενα...

Οοοολοι να'μαστε καλα και να μην τα ξεχναμε οσοι εχουμε γινει ηηη οσοι προκειται να γινουν μπαμπαδες & μαμαδες να μην 'κακομαθαινουμε' τα παιδια, το παιδι εαν δεν κλαψει, δεν χτυπησει, δεν πονεσει λιγακι και ολα τα αλλα τρελα που χρειαζεται να κανουν-παθουν , δεεεεν γινεται να μεγαλωσουν φυσιολογικα....κι οποιος θελει να τα πουμενα, το αναλυσουμε εαν δεν του δειχνει σωστο~!!χαχαχαχαχα....!!!
Ο γραφων εχει 4 (τεσσερα ) παιδια, δυο κοριτσια 18 ετων και δυο πιο μικρα 12 & 1/2, ενα αγορι και ενα κοριτσι ακομη...^%^
Χρησταρας

[ο Λακης ο Λωτος]

πετροπολεμοι..αλανες..νερατζια απο ταρατσες..κοντρες με τις αλλες γειτωνιες, μπαλιτσα.. κλεμενα υλικα για φυσσοκαλαμα..THOSE WERE THE DAYS....(sigh!)

[CARAPIS]

πετροπολεμοι..αλανες..νερατζια απο ταρατσες..κοντρες με τις αλλες γειτωνιες, μπαλιτσα.. κλεμενα υλικα για φυσσοκαλαμα..THOSE WERE THE DAYS....(sigh!)

+ 1000...!!!

[nasa]

πετροπολεμοι..αλανες..νερατζια απο ταρατσες..κοντρες με τις αλλες γειτωνιες, μπαλιτσα.. κλεμενα υλικα για φυσσοκαλαμα..THOSE WERE THE DAYS....(sigh!)

...ξεχνάς τα ματωμένα γόνατα...!

[Corsair]

και μην ξεχνάτε......τα ματωμένα κεφάλια.....^hola^
!@/-=}{{

[Corsair]

Γιαννη γεια σου κι εσενα...

Οοοολοι να'μαστε καλα και να μην τα ξεχναμε οσοι εχουμε γινει ηηη οσοι προκειται να γινουν μπαμπαδες & μαμαδες να μην 'κακομαθαινουμε' τα παιδια, το παιδι εαν δεν κλαψει, δεν χτυπησει, δεν πονεσει λιγακι και ολα τα αλλα τρελα που χρειαζεται να κανουν-παθουν , δεεεεν γινεται να μεγαλωσουν φυσιολογικα....κι οποιος θελει να τα πουμενα, το αναλυσουμε εαν δεν του δειχνει σωστο~!!χαχαχαχαχα....!!!
Ο γραφων εχει 4 (τεσσερα ) παιδια, δυο κοριτσια 18 ετων και δυο πιο μικρα 12 & 1/2, ενα αγορι και ενα κοριτσι ακομη...^%^
Χρησταρας

Γειά σου ρε Χρηστάρα πολύτεκνε ,
είσαι παράδειγμα.

Τό κάνες το αγόρι και συνέχισες.

Πήγαινες για το 2-2 να ισοφαρίσεις;
ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΟΥΝ
έχουν και προίκα μοντέλα τα κορίτσια σου+(*)

[Αντώνης Κριτζάς]

................υπήρχε ασφάλεια και μας αφήναν στους δρόμους ..............με μόνο κίνδυνο να γυρίσουμε για τσιρότα
Τώρα ούτε στο περίπτερο δεν πάνε μόνα τους τα παιδιά Το 1974 σε ηλικία 11 χρόνων έπαιρνα την Ιπποκράτους και από το πεδίο του Άρεως που έμενα έφτανα στην Αιόλου στην δουλειά του πατέρα μου Όπου και να πήγαινες έβρισκες γνωστούς Τώρα δεν σε ξέρει ούτε η μάνα σου
περάσαμε ωραία και αθώα χρόνια ..........ήμασταν τυχεροί
Οι γονείς μας και τότε είχαν τα προβλήματα τους αλλά εμείς στην κοσμάρα μας
Τώρα που είπα πεδίο του Άρεως θυμήθηκα μια παιδική χαρά στο πάρκο που είχε ένα αεροπλάνο σιδερένιο για σκαρφάλωμα…………ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι …………τυχαίο?

[Corsair]

................υπήρχε ασφάλεια και μας αφήναν στους δρόμους ..............με μόνο κίνδυνο να γυρίσουμε για τσιρότα
Τώρα ούτε στο περίπτερο δεν πάνε μόνα τους τα παιδιά Το 1974 σε ηλικία 11 χρόνων έπαιρνα την Ιπποκράτους και από το πεδίο του Άρεως που έμενα έφτανα στην Αιόλου στην δουλειά του πατέρα μου Όπου και να πήγαινες έβρισκες γνωστούς Τώρα δεν σε ξέρει ούτε η μάνα σου
περάσαμε ωραία και αθώα χρόνια ..........ήμασταν τυχεροί
Οι γονείς μας και τότε είχαν τα προβλήματα τους αλλά εμείς στην κοσμάρα μας
Τώρα που είπα πεδίο του Άρεως θυμήθηκα μια παιδική χαρά στο πάρκο που είχε ένα αεροπλάνο σιδερένιο για σκαρφάλωμα…………ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι …………τυχαίο?

Τί ωραίος κόσμος.
Και εγώ κατέβαινα στο κρεοπωλείο που εργαζόταν ο πατέρας μου Σοφοκλέους και Στρέιτ.
Πώς και δεν συναντηθήκαμε πουθενά;+(*)

Μου θύμισες και κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση, για χρόνια, λίγο πιο κάτω από το πατρικό μου ήταν αφημένο ένα παλιό α/φος της Ε.Β.Α. που είχε πέσει μεταπολεμικά. @P@
Ηταν η πρώτη κοντινή επαφή μου με τα α/φη. ^hola^

Τυχαίο;;;
Δεν νομίζω!!!

[nasa]

................υπήρχε ασφάλεια και μας αφήναν στους δρόμους.......

...μεγάλη κουβέντα είπες Αντώνη....και τι ασφάλεια...δεν κουνιόταν κανείς...θυμόσαστε που τα καλοκαίρια ο κόσμος κοιμόταν στα μπαλκόνια, η, με τα παράθυρα ορθάνοιχτα...άλλο επίπεδο ασφάλειας...!!!

[μανος]

...μεγάλη κουβέντα είπες Αντώνη....και τι ασφάλεια...δεν κουνιόταν κανείς...θυμόσαστε που τα καλοκαίρια ο κόσμος κοιμόταν στα μπαλκόνια, η, με τα παράθυρα ορθάνοιχτα...άλλο επίπεδο ασφάλειας...!!!

σωστο !και εβλεπες απτα καγκελα του μπαλκονιου κρεμασμενα χερια και ποδια.μηπως θυμαστε σε καποιες γειτονιες και τις μυρωδιες απο νυχτολουλουδα η γιασεμια.κριμα παντως!ωραιες εποχες,ξενοιαστες!

[Corsair]

Εδώ το καλοκαίρι κοιμόμασταν οικογενεικός στο μπαλκόνι του 1ου ορόφου σε ντιβανάκια γιατί δεν υπήρχε αιρκοντίσιον,
γιατί δεν χρειάζονταν και έβλεπες και τα άστρα του ουρανού._P_P

ΔΈΝ ΣΕ ΠΕΊΡΑΖΕ ΚΑΝΕΙΣ.!@/-=}{{

[ο Λακης ο Λωτος]

ποσες φορες ξυπναγες καλοκαιρι απογευματακι και εβλεπες οτι καποιος φιλος σου ειχε ελθει και σε σκουνταγε να ξυπνησεις εχοντας μπει απο ορθανοιχτες πορτες να σε ξυπνησει να βγειτε για ποδηλατο??????

[Antoniso]

Γεια, μη βλέπετε τηλεόραση, μη διαβάζετε εφημερίδες, από κει έρχεται το κακό... Από οσα ακούτε μην πιστεύετε τίποτε και από οσα βλέπετε μόνο τα μισά. Ναί!