Αλεξίπτωτο πλαγιάς.

[CKMD]

Σήμερα θα μιλήσουμε λίγο για ασκήσεις εδάφους το λεγόμενο ground handling. Οι ασκήσεις εδάφους είναι το κομμάτι εκείνο της εκπαίδευσης που θα σας κάνει να μετανιώσετε χίλιες φορές γιατί επιλέξατε το αλεξίπτωτο πλαγίας ως άθλημα. Είναι όμως και το κομμάτι εκείνο της εκπαίδευσης το οποίο θα σας κάνει πραγματικά καλούς πιλότους.
Αυτοί που γνωρίζουν το άθλημα καλά υποστηρίζουν ότι μια ώρα ground handling ισοδυναμεί με 10 ώρες στον αέρα από άποψη εμπειρίας στον χειρισμό του αλεξίπτωτου.

Το ground handling όπως λεει και η ονομασία του γίνεται στο έδαφος φορώντας πλήρη εξοπλισμό πτήσεως δηλαδή το κάθισμα το κράνος τα γάντια και φυσικά το πανί. (Προσοχή. Μην επιχειρήσετε ποτέ να πετάξετε χωρίς το πανί... ???)

Όπως και όταν είναι να πραγματοποιήσουμε μια πτήση κανονική έτσι και κατά την διάρκεια του ground handling οι καιρικές συνθήκες θα πρέπει να είναι ιδανικές.
Πολύ λίγος αέρας και το πανί μας δεν θα φουσκώσει ποτέ. Πολύ δυνατός αέρας και το πανί μας θα φουσκώσει πολύ και απότομα και θα βρεθούμε σε κανά δένδρο η κολόνα της ΔΕΗ C!C!.
Η διαφορά με την πτήση είναι ότι η κατεύθυνση του ανέμου στις ασκήσεις εδάφους δεν έχει τόση σημασία και μπορεί να φυσάει από όπου θέλει δεν μας νοιάζει αρκεί η ένταση του να είναι μεταξύ 10 και 20 χιλιόμετρα την ώρα δηλαδή 2 με 3 μποφορ περίπου το πολύ.

Κατά την διάρκεια του ground handling θα μάθουμε να κάνουμε και το λεγόμενο back start δηλαδή να απογειωνόμαστε φουσκώνοντας το πανί με την πλάτη μας γυρισμένη προς την κατεύθυνση της απογείωσης και μετά με το πανί φουσκωμένο πλήρως και από πάνω μας να γυρίζουμε μεταβολή φάτσα στην απογείωση και να απογειωνόμαστε.

Αυτή η μέθοδος απογείωσης είναι πολύ πιο αποτελεσματική και ασφαλής από αυτή που όλοι οι αρχάριοι μαθητές μαθαίνουμε στην αρχή της εκπαίδευσης μας δηλαδή το start forward δηλαδή απογείωση κοιτώντας προς τα εμπρός και φουσκώνοντας το πανί χωρίς να το βλέπουμε τι κάνει από πίσω μας.

Πιστέψτε με, το back start είναι εύκολο μιας και μάθετε τον τρόπο να το κάνετε και θα σας κάνει την ζωή πολύ πιο εύκολη. Το μανίκι είναι μέχρι να το μάθετε.

Αυτά για σήμερα.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Χρήστος Καραλης.

[CKMD]

Σήμερα θα μιλήσουμε λίγο για τα ηλεκτρονικά όργανα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κατά την διάρκεια της πτήσης με το αλεξίπτωτο πλαγίας.
Και λεω μπορούμε γιατί δεν είναι απαραίτητο.
Πολλοί αθλητές πετάνε χωρίς αυτά και οι αποδώσεις τους στα αρχικά τουλάχιστον, μη ανταγωνιστικά, στάδια της εκπαίδευσης τους, είναι το ίδιο καλές αν όχι καλύτερες, με αυτές των αθλητών που τα χρησιμοποιούν.

Τα βασικά ηλεκτρονικά όργανα του αθλήματος λοιπόν είναι το 'Vario' το 'GPS' και η 'μαγνητική πυξίδα'.

Και λεω μαγνητική, γιατί ηλεκτρονική πυξίδα μπορεί να έχει και το GPS μέσα στο μενού του αλλά όταν θα σας τελειώσουν οι μπαταρίες του GPS σας μέσα στα σύννεφα και δεν ξέρετε που είναι το βουνό με τα βράχια που αφήσατε πριν από λίγο πίσω σας και που είναι η πεδιάδα με τις καταπράσινες προσγειώσεις της τότε θα πείτε τι καλά να είχα και μια μαγνητική πυξίδα πάνω μου..! ???

Το Vario όπως λεει και το όνομά του είναι ένα ηλεκτρονικό μηχάνημα που μετράει την βαρομετρική πίεση της ατμόσφαιρας, η οποία ως γνωστόν έχει σχέση και με το υψόμετρο πράγμα που σημαίνει ότι το μηχανάκι αυτό μας δείχνει ως επί το πλείστον αν πηγαίνουμε κάτω η πάνω αν ανεβαίνουμε η κατεβαίνουμε και κυρίως αν ανεβαίνουμε γρήγορα πράμα που συνήθως σημαίνει ότι είμαστε μέσα σε θερμικό η αν κατεβαίνουμε γρήγορα πράγμα που συνήθως σημαίνει ότι έχουμε αφήσει πίσω μας το θερμικό και είμαστε μέσα στο ψυχρότερο καθοδικό που το συνοδεύει.

Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Η φύση είναι γεμάτη αντιθέσεις . Δεν μπορείς να έχεις το ανοδικό θερμικό χωρίς να έχεις ταυτοχρόνως δίπλα το ταίρι του το ψυχρότερο καθοδικό. Ουδέν καλόν αμιγές κακού και τούμπαλιν.

Ναι αλλά και το GPS μπορεί να μας δείχνει ότι ανεβαίνουμε η κατεβαίνουμε. Σωστά αλλά το GPS δεν σφυράει κλέφτικα όταν το κάνει, το δείχνει μόνο έτσι πιο κυριλέ να το πούμε αλλιώς. Εσύ όμως που αισθάνεσαι ότι κατεβαίνεις με 1000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο κάποιες στιγμές μέσα σε ένα δυνατό καθοδικό η επειδή έχεις 'στολάρει' την πτέρυγα σου στην προσπάθεια να δείξεις στην καινούργια σου φιλενάδα ότι παρά το γεγονός ότι έχεις μόνο 2 ώρες πτητικής εμπειρίας μπορείς να κανείς 'full stall with death spiral' χρειάζεσαι απαραιτήτως κάποιος να σου σφυρίξει κλέφτικα στο αυτάκι ότι πρόκειται να καρφωθείς στο έδαφος σε λιγότερο από 2,4 δευτερόλεπτα μπας και σε φωτίσει ο θεός έστω και στο .....παραπέντε! ...να τραβήξεις εφεδρικό!. :--)!!

Το GPS όπως είπαμε πριν είναι το κυριλέ μηχανάκι της υπόθεσης το οποίο ανάλογα και με πόσα έχετε σκάσει για να το αγοράσετε μπορεί να σας δείχνει και να καταγράφει ανά πάσα στιγμή και λεπτό που είσαστε που ήσασταν και που θέλετε να πατε, σίγουρα απαραίτητο για αγώνες πιστέψτε με....
Επίσης λειτουργεί και ως μαύρο κουτί black box το λεγόμενο ώστε να βοηθήσει την ΕΟΔΑΜΤΠ (Ελληνική Ομοσπονδία Διαλεύκανσης Ατυχημάτων Με Το Παραπέντε) στην διαλεύκανση του προσωπικού σας ατυχήματος. :-&&

Αυτά καλοί μου φίλοι για σήμερα.
Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξουν και αλλά αρθράκια με περισσότερες λεπτομέρειες και λιγότερο χιούμορ πάνω σε αυτά τα θέματα.
Ως τότε να είσαστε καλά και να πετάτε καλύτερα.

Με φιλικούς χαιρετισμούς.

Χρήστος Καραλής.

[ikaros]

Καλημερα,
Ο Δημητρης Παπακουναδης που βρισκεται? Εχω να τον δω απο τοτε στον Βορρα !

[petrosp]

Γυρίζει τον κόσμο όλο και πετάει!!!!!!!!!!!!!!!!!!! @P@

[giannisx]

Συγχαρητήρια για το ωραίο αυτό άρθρο ^hola^
Να ρίξω και γω μια φωτογραφία , στη συνάντηση που
είχε το modelteam.gr και βρεθήκαμε με παραπεντάδες,
στην Αγ.Αναστασία Χαλκιδικής τον περασμένο Νοέμβριο...

[CKMD]

Καλημέρα σε όλους.

Σήμερα θα σας παρουσιάσω με περισσότερες φωτογραφίες και λιγότερες λέξεις αυτό που ονομάζεται όπως έχουμε αναφέρει σε περασμένο αρθράκι 'ασκήσεις εδάφους' η αλλιώς "ground handling".
Οι φωτογραφίες είναι από την χθεσινή μας εξόρμηση στην Ανάβυσσο όπου ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος για πτήση κι έτσι περιοριστήκαμε μόνο στις ασκήσεις εδάφους.

Όμως όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν οι ασκήσεις εδάφους δεν είναι χαμένος χρόνος κάθε άλλο είναι χρόνος απαραίτητος για όλους μας αν θέλουμε να είμαστε πιο ασφαλείς και καλοί πιλότοι.
Ιδού λοιπόν τα φωτογραφικά ντοκουμέντα όπως έχουν με τη σειρά και με επεξηγήσεις.






foto 1
Σε αυτή την πρώτη φωτογραφία βλέπεται πως στήνεται το αλεξίπτωτο πλαγιάς για να αρχίσουμε τις ασκήσεις η ακόμη και στην πλαγιά του βουνού όταν θα ετοιμαζόμαστε για απογείωση. Στην προκειμένη περίπτωση ο φίλος μου Αλέξανδρος με βοηθάει. Και δεν είναι σπάνιο φαινόμενο αυτό ο ένας παραπεντίστας να βοηθάει τον άλλον. Το άθλημα μπορεί να φαίνεται ατομικό η μοναχικό αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι ομαδικό. Δεν επιβιώνεις αλλιώς. Στο βουνό ο ένας χρειάζεται τον άλλον. Και γενικότερα δηλαδή αλλά ας μην μακρηγορήσουμε φιλοσοφώντας

[CKMD]

foto 2
Σε αυτή την δεύτερη φωτογραφία βλέπετε τον τρόπο με τον οποίον ενώνουμε τους ιμάντες με τα καραμπινερ του καθίσματος μας. Πρώτη μας κίνηση είναι να πάρουμε στα χέρια τους ιμάντες τον έναν δίπλα στον άλλον με τα άσπρα σκοινάκια της επιτάχυνσης (θα μιλήσουμε αργότερα για αυτά) προς τα επάνω.
Η στάση μας που δεν φαίνεται καλά σε αυτή την φωτογραφία είναι κοιτώντας το πανί που βρίσκεται απλωμένο μπροστά μας.

[CKMD]

foto3
Σε αυτή την φωτογραφία βλέπετε πως πρέπει να γυρίσουμε τους ιμάντες 180 μοίρες γύρω από τον άξονα τους και προς την κατεύθυνση που θα γυρίσουμε το σώμα μας για να τρέξουμε και να απογειωθούμε όταν το πανί 'φουσκώσει' και έρθει πάνω από το κεφάλι μας (στην προκείμενη περίπτωση προς τα δεξιά)

[CKMD]

Έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο να έχουμε δέσει τον ιμάντα με τα σχοινάκια από την δεξιά όπως κοιτάμε μεριά του αλεξιπτώτου στο αριστερό καραμπινερ και τον ιμάντα με τα αριστερά σχοινάκια στο δεξιό καραμπινερ (Μεταλλικός σύνδεσμος με το κάθισμα)

[CKMD]

Foto 6
Έχουμε λοιπόν ενώσει τους ιμάντες με το κάθισμα και τους κρατάμε διασταυρωμένους κοντά στις ενώσεις τους με τα καραμπινερ εκεί δηλαδή που είναι οι ιμάντες και όχι στο σημείο που ξεκινάνε τα σχοινάκια έτσι ώστε να είναι πιο εύκολο για εμάς να τους χρησιμοποιήσουμε κατά τις ασκήσεις όπως θα δείτε πιο κάτω.

[CKMD]

foto 7
Σε αυτή την πρώτη φωτογραφία βλέπουμε πως έχουμε απλώσει το αλεξίπτωτο μας και έχουμε συνδέσει τους ιμάντες a, b, c, και d με τα σχοινάκια μεσω των καραμπίνερ με το κάθισμα το οποίο φοράμε στην πλάτη.
Αυτό που δεν έχω κάνει και φυσικά είναι λάθος μου και δεν συνιστάται είναι ότι δεν φοράω το κράνος και τα γάντια. Από τεμπελιά καθαρή αλλά την έχω πατήσει πολλές φορές και έχω γδαρθεί στα χέρια από πτώση κατά την διάρκεια ασκήσεων εδάφους. Είναι πολύ εύκολο πιστέψτε με. Μην το κάνετε. Full gear λοιπόν για να είμαστε ασφαλείς.

[CKMD]

foto 8, 9, 10, 11, 12
Τώρα λοιπόν κρατώντας με το δεξί χέρι τους α ιμάντες στην προκειμένη περίπτωση τους κόκκινους ιμάντες αυτούς που ενώνονται με τα σχοινάκια που κατεβαίνουν από το χείλος προσβολής της πτέρυγας μας και με το αριστερό τους δ ιμάντες στην προκειμένη περίπτωση τους πράσινους αυτούς που ενώνονται με τα σχοινάκια που κατεβαίνουν από το έλος διαφυγής της πτέρυγας μας και λειτουργούν ως φρένα για την πτέρυγα ώστε να κατευθύνεται δεξιά και αριστερά αλλά και για να ξεφουσκώνει και να πέφτει στο έδαφος αρχίζουμε να τραβάμε με το κορμί μας προς τα πίσω την όλη πτέρυγα βλέποντας το πανί να σηκώνεται σιγά πάνω από το κεφάλι μας (hopefully)

[CKMD]

foto 13, 14
Και να το αλεξίπτωτο πάνω από το κεφάλι μας και σε θέση που τώρα μπορούμε να γυρίσουμε το κορμί μας δεξιά περιστροφή 180 μοιρών να τρέξουμε και να απογειωθούμε όταν είμαστε στην πλάγια του βουνού φυσικά.

[CKMD]

Και μερικές φωτογραφίες από τους φίλους μου Δημήτρη Παπακουνάδη, Γιάννη Μυριανθόπουλο, Κλεοπάτρα Ράπτη, Αλέξανδρος Καραβίτης, Χαρίκλεια Διονυσίου και Θεόδωρο Κακλαμανάκη που ήταν και αυτοί εκεί. Να είστε όλοι καλά παιδιά!

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Χρήστος Καραλής

[CKMD]

:)>)>)