petame.gr

Ο κυνδινος υπήρχε και τότε. Αλά δεν τον γνωρίζαμε. Που ίσος να ήταν και καλύτερα.
Σίγουρα όμως πιό αθώα χρόνια.

CARAPIS έγραψε: ↑
….οσοι εχουμε γινει ηηη οσοι προκειται να γινουν μπαμπαδες & μαμαδες να μην 'κακομαθαινουμε' τα παιδια, το παιδι εαν δεν κλαψει, δεν χτυπησει, δεν πονεσει λιγακι και ολα τα αλλα τρελα που χρειαζεται να κανουν-παθουν , δεεεεν γινεται να μεγαλωσουν φυσιολογικα....

Φίλε Χρήστο (επέτρεψε μου το «φίλε», αν και δε σε ξέρω προσωπικά…λογικά θα γίνει και αυτό), την ίδια κουβέντα είχα χθες το βράδυ με την γυναίκα μου (δεν έχουμε ακόμα ζουζούνι αλλά θα έρθει και αυτό κάποια στιγμή) που είναι εκπαιδευτικός η οποία μου είπε το εξής παράδοξο.

Σε ένα από τα σχολεία που πάει (ως ωρομίσθια διότι δεν βλέπω να διορίζετε η χριστιανή ποτέ), σημειωτέον, οι τάξεις που έχει είναι 4η και 5η δημοτικού, πάνε μανάδες και την ρωτάνε για πιο λόγο δεν βάζει πιο πολύ δουλειά στα παιδάκια για το σπίτι…..

Τα δε παιδάκια έχουν ζαβώσει από την πολύ δουλειά που τους βάζουν με αποτέλεσμα με το που πάνε στο Γυμνάσιο αρχίζουν να τσινάνε….το οποίο είναι λογικό διότι πλέον καλούνται να τρέχουν σε σχολεία, ιδιαίτερα, φροντιστήρια και ίσως και κάποιο άθλημα…..με απώτερο σκοπό την αποκομιδή των διαφόρων εφοδίων, για να αντιμετωπίσουν την ζωή στο μέλλον…..δε λέει κανείς ότι είναι κακό…όμως έχει χαθεί το μέτρο…..και κατʼ επέκταση η «μπάλα»….

Το μόνο λοιπόν που βλέπω εγώ είναι ότι, όποιος έστησε αυτό το σύστημα, το μόνο που θέλει είναι να συνηθίσει το παιδί στην ιδέα του «δεν έχω χρόνο» για να του έρθει πιο φυσικό αργότερα το να δουλεύει 8-10 ώρες χωρίς να την «ακούει» και φυσικά να θεωρεί και κακό πράμα ακόμα και να πάρει άδεια……

Το πολυτιμότερο αγαθό μετά την υγεία είναι ο ΧΡΟΝΟΣ……..και αυτόν για να στον στερήσουν πρέπει να σε:

• μαζέψουν από το δρόμο,
  
• κάνουν να σιχαίνεσαι τους πάντες και τα πάντα,
  
• κάνουν να φοβάσαι να ζεις παρά να πεθάνεις,
  
• κάνουν να ξεχάσεις ποιος είσαι,
  
• κάνουν να είσαι δεκτικός,
  
• κάνουν να ζεις με ενοχές,
  
• κάνουν να ζεις με δανεικά,
  
• κάνουν κλέφτη,
  
• κάνουν προδότη
  
• κάνουν να αποδέχεσαι τον έλεγχο και να μην μπορείς να ζεις χωρίς αυτόν στο βωμό της ασφάλειας…..
  

….και μετά σου λένε «όλα περνάνε κρίση και τα ήθη και τα έθιμα και ο πολιτισμός»…..και ηρεμείς διότι σου είναι απόλυτα φυσιολογικό μιας και ότι τραβάς….και καλά….οφείλετε σε αυτή την γενιά που περιγράφεις φίλε Χρήστο, αυτή την γενιά που πρόλαβα να ζήσω και εγώ, έστω και λίγο στην εκπνοή της…. κρατώντας στο χέρι μια φέτα ψωμί με λάδι και ζάχαρη, και στο άλλο ένα φυσοκάλαμο 1 μέτρο, που στη μέση είχε μια μπάλα τυλιγμένη με στόκο και καρφίτσες γιατί είχαμε πόλεμο…..με τα παιδιά από μια άλλη γειτονία…..

Σκ@τά….στο τάφο τους, όπως έλεγε και η συγχωρεμένη η γιαγιά μου.

Είμαι 24 χρονών και έχω ζήσει όλα αυτά που περιγράφετε, στο χωριό μου βέβαια που μεγάλωσα και πάω ΚΑΘΕ σ/κ!
H λυση σε αυτό το σύστημα είναι η αποκέντρωση! Ευτυχώς στα χωριά της Ελλάδας, τα παιδιά ζουν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής που περιγράφετε.. Το πρόβλημα εντοπίζεται στις πόλεις και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα!
Τώρα τελευτάία έχουν αρχίσει να χαλάνε και τα παιδιά στη επαρχία γιατί προσπαθούν να μοιάσουν στα παιδία της πόλης.. Βέβαια είναι μικρά και δεν καταλαβαίνουν ότι τα παιδιά της πόλης δεν είναι ούτε μια τρίχα από τα !@#$@δια τους...

Αυτή τη στιγμή ζώ και εγώ στην Αθήνα αλλά αν αποφασίσω ποτέ να κάνω παιδί(μακρυά από μας για την ώρα), θα έχω φύγει μακρυά απο εδώ, καιρό πριν! Βέβαια θα το επιδιώξω οποιαδήποτε στιγμή μου δοθεί η ευκαιρια...

λόγω του νεαρού της ηλικίας προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον τρόπο που σκέπτεσαι αλλά δεν είναι σωστός ο τρόπος που εκφράζεσαι
Τα παιδιά είναι παιδιά είτε είναι από την επαρχία είτε από την πόλη Δυστυχώς αντίθετα με αυτό που λες τα παιδιά της επαρχίας πέφτουν ποιο εύκολα θύματα σε άσχημες καταστάσεις ίσως γιατί στους μέχρι τώρα ποιο χαλαρούς ρυθμούς της επαρχίας είναι απονήρευτα
Όμως οι καιροί άλλαξαν και η επαρχία πλέον δεν είναι απομονωμένη όπως παλιά Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τώρα πια είμαστε όλοι τόσο κοντά όσο η δουλειά μου από το σπίτι μου ΟΙ γρήγοροι δρόμοι το internet και η τηλεόραση δεν έχουν στενά σύνορα
Μη κατηγορείς τα παιδιά της επαρχίας ότι θέλουν να γίνουν σαν τα παιδιά της Αθήνας Απλά έχουν πλέον τα ίδια ερεθίσματα και παράλληλους βίους
Μια και μου το επιτρέπει η δουλειά μου να έχω επαφή με νέα παιδιά από την επαρχία θα σου πω ότι είναι πολύ προχωρημένα και ενημερωμένα και θα έλεγα ότι αρχίζουν να πονηρεύουν και να αντιλαμβάνονται τους επικίνδυνους καιρούς που ζούμε
Επειδή πέρασα αρκετό καιρό σαν παιδί και στην επαρχία δεν θυμάμαι να με πείραξε ποτέ αν ήμουν στο Πλωμάρι η στην Αθήνα αρκεί να περνούσα καλά με τους φίλους μου

Καλησπερα φιλοι μου. Μιας και ειμαι και εγω μεγαλος στην ηλικια (58) θα ηθελα να πω και γω δυο λογια για κεινες τις εποχες που αν και σκληρα χρονια υπηρχε η ανθρωπια που ο καθενας ενοιωθε για το γειτονα του το φιλο του το συγκενη του. Θυμαμαι οταν ειταν κανεις αρωστος περνουσε ολη η γειτονια για συμπαρασταση, γνωριζαμαι ο ενας τον αλλο με το μεγαλο και το μικρο του ονομα, τωρα δεν ξερης ποιος μενει διπλα σου φοβασε να του μιλησης και επειδη η εγκληματικοτητα εχει κτυπηση κοκκινο δεν εχεις αλλη επιλογη παρα να βαλης καγκελα στα παραθυρα και θωρακισμενες πορτες για να μην εισαι το επομενο θυμα. Εκεινα τα χρονια που μεγαλωναμαι υπηρχε πεινα και τα παιγνιδια ανυπαρκτα, παιζαμαι σχεδον ολες τις φορες βιαια και καταληγαμε με σπασμενα κεφαλια και για να σταματηση το αιμα βαζαμαι χωμα πανω στη πληγη. Οταν εφυγαν οι Γερμανοι απο την Κρητη αφησαν πολλα πυρομαχικα βρισκαμε οβιδες σφαιρες και τις ανοιγαμε και βγαζαμε ταεκρηκτικα για το Πασχα(ειχαν σκοτωθει πολλα παιδια).Πως ζουμε ακομα; Ο θεος το ξερη.+(*)

Μπορεί να παρεξηγήθηκα, αλλά μάλλον έγινε γιατι ο γραπτός λόγος θέλει πολύ κείμενο για να γίνει κατανοητός, είδικά με τον τρόπο που γράφω εγώ, που ποτέ δεν μπορουσα να εκφράσω ότι σκέφτομαι γραπτά!!
Ηθελα να τονίσω τον τρόπο που ζουν τα παιδιά στην επαρχία.. Είναι σαφώς καλύτερος από τον τρόπο ζωής των παιδιών σε μία πόλη.. Η ξαδερφούλα μου που έιναι μόνο 5 χρονών μπορεί να παίζει στην παιδική χαρά, και όχι μόνο, με τα υπόλοιπα παιδιά της γειτονιάς, μέχρι αργά τη νύχτα.. Όλα αυτά τα παιδιά τα προσέχει ένας γονιός, και δεν έιναι περιορισμένα σε μία παιδική χαρά 50Χ50.. Βγαίνουν έξω, τρέχουν στα χωράφια, κάτω από λεμονιές, πευκα, ανάμεσα σε κοτόπουλα που βόσκουν ελέυθερα σε ένα χωράφι κτλ.. Αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με τη ζωή ενός παιδιού 5 χρονών στην Αθήνα! Το παιδί στην Αθήνα βγαίνει έξω 1-2 ώρες το πολύ, και τις υπόλοιπες είναι μέσα σε ένα κτίριο(είτε αυτό είναι γήπεδο, είτε σπιτι).. Βλέπει αρκετά τηλεόραση, και ζεί σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον.. Βλέπω να πεφτουν παιδιά στις στις παιδικές χαρές και οι γονείς τους να κάνουν σαν υστερικοί.. Στα χωριά πέφτουν και γελάνε όλοι μαζί(παιδί και γονείς).. Επίσης τα παιδιά που πέφτουν πιο ευκολα σε παγίδες, είναι αυτά που ζούσαν και στο χωριό αποστειρωμένα(υπάρχουν και αυτά)..

Η ζωή της πόλης κάνει τα παιδιά να μην αποκτούν εμπειρίες, αλλά "ανοσία".. Τί θέλω να πώ! Ένα παιδί της Αθήνας νομίζει ότι έιναι φυσιολογικό να βαράνε στην άκρη του δρόμου πρέζα, οι που#@νες να είναι στην άκρη του δρόμου, κτλ.. Αντίθετα ένα παιδί στο χωριό θεωρεί φυσιολογικό να το κυνηγίσει ένα σκύλος!! Ποιός θα έχει πιο καλή ζωή?? Αν κρίνω από εμένα και από φίλους μου, μάλλον το παιδί του χωριού!

Έχει διαφορά να έχεις μάθει ένα παιδί να προστατευει τον έαυτό του, και διαφορετικό να το έχεις μάθει να φοβαται τα πάντα.. Στω χωριό μπορούν να μάθουν να προστατευουν τον εαυτό τους.. Στη πολη αντίθετα μαθάινουν να φοβούνται(γενικά)!
Αυτό το "πονηρεμένο" που λες, δεν το θέλω για τα παιδιά.. Θέλω να σκεφτονται και να κρινουν καταστάσεις και όχι να φοβούνται όποιον άνθρωπο βλέπουν στο δρόμο και τους ζητάει βοήθεια, φοβούμενα μήπως έιναι "κακός"!!

Και το τελευταίο... Οι φίλοι! Μπορώ να σου πώ ότι αυτή τη στιγμή έχω πάνω από 20-30 κολλητούς φίλους! Και το νούμερο που σου λέω είναι κυριολεκτικό! Υπάρχουν παιδιά που ότι τους ζητήσω θα το κάνουν.. Και ότι μου ζητήσουν θα το κάνω! Με πολλούς από αυτούς έχουμε και 10 χρόνια διαφορά! Αλλά ο τρόπος ζωής μας, μας έχει κάνει φίλους με όλη την έννοια της λέξης! Προφανώς το τονίζω τόσο πολύ αυτό, γιατί οι περισσότεροι "γνωστοι" μου που ζουν σε πόλη, έχουν φίλους για να πάνε για καφε...

Εν κατακλείδι......
Δεν θέλω η ξαδέρφη μου ή τα παιδιά μου να μεγαλώσουν και να μην έχουν κάνει 1-2 φορές ράμματα στη ζωή τους.. Αν δεν το έχουν κάνει, θα σημαίνει ότι δεν έχουν παίξει, δεν έχουν ευχαριστηθέι και ότι αυτό που θα τους ενδιαφέρει θα έιναι μόνο να κάθονται, να πίνουν καφέ, να βλέπουν τηλεόραση και να δουλέυουν(??). Θα είναι παιδιά που δεν θα έχουν χαρεί με το πιό απλό πράγμα που υπάρχει.. Το παιχνίδι με φίλους(γιατί μόνο σου δεν κτυπάς εκτός αν είσαι χαζός).. Και τί δεν θα έδινα τώρα για να πάιξω έναν πετροπόλεμο με τους φίλους μου...

Προσοχή.. Δεν μιλάω καθολικά! Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις..Θα μπορούσα να γράφω για ώρες αλλά καταλαβαίνετε τι θέλω τελικά να περιγράψω..
Τώρα για εκέινη τη "βρισιά".. Είπαμε.. Για να τονίσω την διαφορά που νομίζω ότι υπάρχει....

καλησπερα παληκαρια,εγω παντως θα συμφωνησω με τον φιλο v tolia,δεν πιστευω οτι μπορει να συγκριθει η ποιοτητα ζωης επαρχιας-αθηνας.εμενα ο μεγαλος μου ,προβληματισμος τα τελευταια χρονια ειναι να βρω τον τροπο να μπορεσω να αποδεσμευτω απο τις υποχρεωσεις και να ξεπαγιδευτω απο τον σατανα (οπως λεω την αθηνα)ωστε να μπορεσω να φυγω στο νησι και για μενα μα πιο πολυ για τα παιδια μου!ελπιζω να τα καταφερω καποια στιγμη και να μην μεινει απλα ενα ονειρο...

Θα συμφωνήσω και εγώ με τον v_tolias,

Σε καμμία περίπτωση η ζωή της πόλης δεν ξεπερνά την ποιότητα ζωής της επαρχίας (και χωριού ακόμα αν θέλετε..).
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Στην πόλη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής είναι απάνθρωπο και "παρά φύσιν".
Κανένα έμβυο-όν δεν μπορεί να ξεπεράσει τον φυσικό τρόπο ζωής. Στην πόλη αυτό είναι και το μειονέκτημα. Θα σας δώσω και ενα παράδειγμα: Ότι δουλειά και να κάνει κανείς στην πόλη αν κλείσει ο Βασιλόπουλος και το Carrefour απλά ο κάτοικος θα πεινάσει και αν δεν βρεί τροφή άμεσα θα πεθάνει κιόλας.
Αυτό απο μόνο του είναι ένα πρόβλημα. Στις πόλεις ο κόσμος "στοιβάζεται" ο ένας πάνω στον άλλον (βλέπε πολυκατοικίες) και δεν γνωρίζει ποιός μένει απο πάνω του ή απο κάτω του....Απάνθρωπα πράγματα....
Στην επαρχία τα πράγματα είναι πιο ανθρώπινα. Υπάρχει γή για να καλλιεργήσεις (αν κλείσει το τοπικό παντοπωλείο) και ξέρεις όχι μόνο τον γείτονά σου αλλά και το μισό χωριό.....
Δυστυχώς όμως η αστικοποίηση μας έχει μαγέψει εις βάρος της ανθρώπινης φύσης μας.
Τρύφωνας

Τρύφωνας έγραψε: ↑
Δυστυχώς όμως η αστικοποίηση μας έχει μαγέψει εις βάρος της ανθρώπινης φύσης μας.

Και να προσθέσω ότι η αστικοποίηση γίνεται πολύ μεθοδευμένα και σκόπιμα από τα τέλη του 1950 στην Ελλάδα μας. Η μισή Ελλάδα ξενιτεύτηκε για ένα κομμάτι ψωμί και η άλλη μισή ήρθε στην Αθήνα διότι κανείς από τους κυβερνόντες δεν βοηθούσε την «άγωνη» ανάπτυξη…..και όλα αυτά διότι έπρεπε η επαρχεία να μείνει έρημη και απαξιωμένη…..για να φτάσουμε σήμερα να εισάγουμε μέχρι και το λάδι…..

Παίδες το θέμα δεν είναι τόσο απλό και δεν έχει να κάνει πλέον ούτε με την Αθήνα αλλά ούτε και με την επαρχία, οι προεκτάσεις του είναι άπυρες…..και το καζάνι βράζει.....

http://www.youtube.com/watch?v=E231f5i5u4k


Ακόμα και σε αυτή την δύσκολη στιγμή, με τα όσα περνά η χώρα, κανένας από τους πολιτικούς μας δεν πήρε θέση για όσα μας συμβαίνουν....και ο μόνος που μήλισε για καταφανής αδικία της Ελλάδας και κακό σχεδιασμό της Ευρωπαϊκής στρατηγικής απέναντι στην κρίση ήταν ένας Γάλλος.....

Το video δεν έπαιξε σε κανένα ελληνικό κανάλι και απλά το έθαψαν...

τα σχόλια δικά σας....

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος να πιστεύει ότι οι ρυθμοί της πόλης μπορούν να είναι καλύτεροι από αυτούς της επαρχίας ακόμη και της ποιο κοντινής Στην επαρχία η ζωή είναι σαφώς ποιό ανθρώπινη και πιστεύω πως όσο και αν αλλάξει πάντα θα είναι καλύτερη από την Αθήνα
Αν με ρωτήσετε ευχαρίστως την έκανα ……….και ας είμαι από μακρινό νησί που τα πράγματα είναι λίγο δυσκολότερα

Αντώνης Κριτζάς έγραψε: ↑
Αν με ρωτήσετε ευχαρίστως την έκανα ……….και ας είμαι από μακρινό νησί που τα πράγματα είναι λίγο δυσκολότερα

Αντώνη εγώ έρχομαι μαζί σου, θα σετάρουμε και ένα μοντελοδρόμιο στο Πλομάρι και άντε γιά.....

Λάδι και σαπούνι......και άντε γιά+(*)

John Χάλαρης έγραψε: ↑Αντώνη εγώ έρχομαι μαζί σου, θα σετάρουμε και ένα μοντελοδρόμιο στο Πλομάρι και άντε γιά.....

Λάδι και σαπούνι......και άντε γιά+(*)

παιδια για νησι παρτε και εμενα μαζι:/)-.τρωω λιγο και συμφερω!