petame.gr

Του αφαίρεσα προσεκτικά ESC, μοτέρ, σέρβο, καλώδια και ότι άλλο είχε πάνω για να μείνει μόνο η μούρη.

Αφαίρεσα τα αυτοκόλλητα που είχε στο πλάι και έκοψα προσεκτικά τα καταστραμμένα κομμάτια που όμως και φύλαξα για μελλοντική χρήση -ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να χρειαστούν μερικά κομματάκια.

Αφού αφαιρέθηκε το σπασμένο κομμάτι και έκοψα τις επιφάνειες έτσι ώστε να είναι επίπεδες και λείες εκεί που θα κόλλαγα πήρα αφρολεξ. Το βρίσκουμε μέσα σε όλες τις συσκευασίες/κούτες που έχουν ηλεκτρονικές συσκευές. Όσοι δεν έχετε εύκαιρο μπορείτε να ψάξετε στα σκουπίδια των μεγάλων καταστημάτων ηλεκτρονικών. Καλό επίσης -πρέπει να είναι- και το μπλε αφρολέξ, το οικοδομικό, αλλά εφόσον δεν το χρησιμοποίησα δεν θα επεκταθώ.

Δυστυχώς τα κομμάτια που βρήκα δεν ήταν αρκετά παχιά σε πλάτος για να κολλήσουν την επιφάνεια που ήθελα να επεξεργαστώ. Για αυτό το λόγο, αφού αγόρασα μια κόλλα πολυουρεθάνης -όχι αφρό- κόλλησα 3 κομμάτια μαζί σαν σαντουιτς.

Όταν κόλλησαν καλά μεταξύ τους τα κόλλησα στην κοιλιά του glider και άπλωσα χαρτοταινία στο σημείο επαφής αφενός για να τα κρατάει μαζί αλλά και για να μην φουσκώσει τριγύρω η κόλλα αυτή, μιας που έχει αυτό το κακό συνήθειο.

Η μούρη έμοιαζε σε αυτό το σημείο με ένα τετράγωνο και πάνω του μισή άτρακτος κολλημένη. Αφού κόλλησε και αυτό με ένα μαρκαδόρο έγινε ένα χοντρικό σχήμα του πως θα έπρεπε να είναι το μπροστινό τμήμα. Με ένα ξυράφι αφαιρέθηκαν επιτόπου τις πολλές γωνίες.

Αργότερα με χοντρό γυαλόχαρτο δόθηκε το χοντρικό σχήμα. Μετά από λίγο πήρε λίγο σχήμα που θύμιζε την παλιά του όψη.



Στην συνέχεια έβαλα το canopy πάνω για να σχεδιάσω με μαρκαδόρο που θα έπεφτε.

Να σημειωθεί ότι η πολυουρεθάνη κόλλησε χωρίς πρόβλημα τα απλά αφρολεξ μεταξύ τους ενώ η κυανοακριλική (CA) σε δοκιμή τα έκαψε.

Καλή κόλλησε έγινε με με το σώμα του glider το οποίο είναι EPO ενώ η τάση της να φουσκώνει μου κάλυψε όλα τα κενά που τυχόν μπορεί να υπήρχαν και να μην είχα κόψει καλά. Για τα κενά που είχαν τα απλά αφρολεξάκια μεταξύ τους ή για ανώμαλες επιφάνειες που δημιουργήκαν με το ξύσιμο από το χοντρό γυαλόχαρτο δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα όπως θα αναλύσω παρακάτω.

Μπράβο στο κουράγιο σου φίλε. <++>
Με τέτοια στροβομουτσουνιά, πέραν απο τη στενοχώρια που θα είχα, θα το ξανασκεφτόμουν να το φτιάξω. Το πιθανότερο θα ήταν να το παρατήσω στην άκρη για κανένα χρόνο και μετά σιγά-σιγά να το άρχιζα.

Αντώνη να σε προλάβω
Βγάλε το φελιζόλ και κάνε την ίδια δουλειά με blue foam Είναι πολύ ανθεκτικότερο και με το τρίψιμο βγαίνει ποιο λείο
Προτείνω: Να κάνεις ένα κουτί παραλληλόγραμμο από μπαλσα για τα ηλεκτρονικά και την μπαταρία και μετά να κολλήσεις από έξω κομμάτια blue foam Με το τρίψιμο θα έχεις πολύ όμορφο αποτέλεσμα και λόγω του κουτιού περισσότερη αντοχή Αυτή την περίοδο φτιάχνουμε με τον mogolos ένα 2,5 μέτρα ανεμόπτερο και κάνουμε αυτό που σου λέω
Σε αυτή την περίπτωση κολλάς epp και blue foam με epoxy

Το έχω ήδη τελειώσει δυστυχώς και κάναμε και δοκιμαστική πτήση. Απλά δεν είχα χρόνο και ιντερνετ να ανεβάζω τις φωτογραφίες από Αίγινα και το κάνω αναδρομικά σαν παρουσίαση για να παίρνουν όσοι θέλουν ιδέες.

Όταν το ξεκίνησα είχα ήδη πάρει από επιδρομή σε σκουπίδια τα ασπρα αφρολέξ και για μπλε θα επρεπε να περιμένω 2-3 μέρες να μου φέρουν. Τελικά το ξεκίνησα με τα άσπρα αυτή την φορά. Την επόμενη θα το κάνω σίγουρα με μπλε γιατί είναι και πιο στιβαρό αλλά και με το γυαλόχαρτο ξύνεται ευκολότερα όπως είπες.

Θα δείξω και εδώ σιγα σιγά το πως το έκανα και στο εσωτερικό, απλά διαπίστωσα ότι πρέπει να τραβήξω 1-2 ακόμα φωτογραφίες για να ανεβάσω εδώ ακριβώς τα βήματα που ακολούθησα.

Η αρχική ιδέα μου δεν είχε καθόλου να κάνει με στήσιμο εξαρχής με νέο αφρολέξ. Θα παρουσιάσω φωτογραφίες με αυτό εν καιρώ για να πάρουμε μερικές ιδέες όλοι μιας που είχα προχωρήσει μια εναλλακτική επισκευή.

Ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον! Ανεβάστε καμία φώτο και εσείς από το ανεμόπτερο σε παρουσίαση να παίρνουμε ιδέες. _Β_Ο

asterixx25 έγραψε: ↑Μπράβο στο κουράγιο σου φίλε. <++>
Με τέτοια στροβομουτσουνιά, πέραν απο τη στενοχώρια που θα είχα, θα το ξανασκεφτόμουν να το φτιάξω. Το πιθανότερο θα ήταν να το παρατήσω στην άκρη για κανένα χρόνο και μετά σιγά-σιγά να το άρχιζα.

Ευχαριστώ! Πρέπει να σου πουν τι μούτρα είχα όταν το πρωτοείδα να σκάει κάτω. Ήταν σαν να τρως φτυάρι στα μούτρα. Πέρα του όταν πήγα να το μαζέψω και το είδα από πιο κοντά... είχε αντέξει αρκετές φορές αλλά αυτή ήταν καρφωτή με τέρμα το γκάζι μιας που το έχασα πάνω σε απογείωση από το έδαφος συρτό μόνο του.... πρέπει να ήταν στα 15 μέτρα πάνω όταν ξεκίνησε η βουτιά λόγω αέρα και απειρίας μου. Μου το έφερε τούμπα με την κοιλία ο αέρας και απλά τα έχασα.

Μια επισκευή παίρνει αρκετό χρόνο αλλά αξίζει για πολλούς λόγους. Δεν μπορώ να πω ότι του έκανα δουλειά με πολύ λεπτομέρεια γιατί ήθελα να είναι έτοιμο το συντομότερο δυνατόν για πτήση. Ήταν επίσης και η πρώτη μου επισκευή με υλικά αφρολεξο-ειδή. Οπότε η δεύτερη θα είναι και καλύτερη αλλά και πιο προσεγμένη ως προς ομορφιά. Ωστόσο βγήκε κουκλί, απλά φαίνεται λίγο πολυουρεθάνη στο πλάι και άλλες μικρολεπτομέρειες που δεν δίνω σημασία γιατί μόλις πετάξει και πάει στα 5 μέτρα δεν ξεχωρίζεις τίποτα από την απόσταση... Απλά πετάει.

Συνεχίζω αναδρομικά παρουσίαση της επισκευής μιας που τώρα ολοκληρώθηκε η μετακόμιση μου για τον χειμώνα και κάπως βρήκα χρόνο.


Λοιπόν... γύρισα τούμπα το μοντέλο και έκανα με το ξυράφι μια χαρακιά στο μητρικό κομμάτι αλλά και σε αυτό που κόλλησα. Στο σημείο αυτό βυθίστηκε κόντρα πλακέ πάχους 1,5 χιλιοστού και μήκος κάπου 10 εκατοστά ώστε να έχει αρκετό μοιρασμένο και στα 2 μέρη. Ο σκόπός του?? Μα φυσικά ενίσχυση για το μέλλον στα κομμάτια που κολλήθηκαν μεταξύ τους.

Το κομμάτι μπήκε στην χαρακιά μαζί με κόλλα πολυουρεθάνης για να τουμπανιάσει και καλύφθηκε με χαρτοταινία για να μην τουμπανιάσει και προς τα έξω. ^%^



Τα κενά που φαίνονται πάνω στο φελιζόλ της μούρης εκεί που κάνει την ένωση αλλά και λοιπές ατέλειες καλύφθηκαν όπως θα δείξω και παρακάτω.

Για να καλύψουμε λοιπόν τις ατέλειες και διάφορα σημεία που παρατρίφτηκαν κατά το γυαλοχαρτάρισμα όταν δίναμε το βασικό σχήμα δεν έχουμε παρά να πάρουμε τον στόκο που είναι σαν πούδρα και να πασαλείψουμε το μοντέλο μας.



Η φωτογραφία είναι ΠΡΙΝ το μοντέλο τριφτεί και όταν είναι τίγκα στον στόκο...


Αφού λοιπόν στεγνώσει το πιάνουμε πάλι με το γυαλόχαρτο -γυαλοχαρτίστρα- και του δίνουμε το τελικό σχήμα έχοντας καλύψει πλεόν κάθε ατέλεια.

Στην φωτογραφία φαίνεται ότι έχω δουλέψει και τις εγκοπές που θα πάει και θα καθήσει το canopy όπως τις είχα σημαδέψει πιο πάνω.

Και επειδή ο στόκος θα γίνει σκόνη και θα φύγει σιγά σιγά πρέπει να τον σταθεροποιήσουμε κάπως. Δεν χρειάζεται παρά να πασαλείψουμε όλο το κομμάτι που έχει στόκο με ατλακόλ Νο. 45 την κρυσταλιζέ που θα κάνει μια κρούστα γύρω από τον στόκο.

την επόμενη φορά που θα κάνεις αυτού του είδους την κατασκευή να προτιμήσεις το bluefoam που είναι πολύ ανθεκτικό και τρίβεται τόσο όμορφα χωρίς να μαδάει που μπορείς να του δώσεις όποιο σχήμα θέλεις πολύ εύκολα
Έπειτα από ένα βάψιμο με κρυσταλιζέ ατλακολ μπορείς να το βάψεις με ακρυλικό σπρέι γιατί με τον στόκο που βάζεις εχεις μια κατασκευή ποιο βαριά και που στο πρώτο τρανταγμα θα κάνει ρωγμές

Η επόμενη φορά σίγουρα θα είναι με blue foam γιατί όντως είναι πιο εύκολο στο δούλεμα και έχει περισσότερα πλεονεκτήματα από αυτό που έβαλα. Λογικά μετά από λίγο καιρό θα του βάλω blue foam και θα κάνω ακόμα πιο κοντό το κομμάτι που έλειπε για να μειωθεί το βάρος μπροστά μιας που το έκανα πιο μακρομούτσουνο απ' ότι ήταν. Αυτό βέβαια σε κανά χρόνο τώρα μιας που το μοντέλο το άφησα Ελλάδα...

Αυτή την φορά χρησιμοποίησα το κανονικό φελιζόλ γιατί μου ήρθε πιο εύκολο να το βρω από το μπλε.

Αφού λοιπόν έξυσα τον περιττό στόκο, πέρασα και την ατλακόλ να κάνει κρούστα γύρω γύρω, κόλλησα και την ούρά ώστε να έχω και τις ντίζες και ξεκίνησα να σκάβω με ένα dremel στην άτρακτο τους χώρους όπου θα κάτσουν οι μπαταρία και τα σέρβο.