PZL M18 Dromader κατασκευή

[Alexander1]

Πολύ ωραία δουλειά μπράβο. Θα συμφωνήσω με τον nasa είναι κρίμα scratch-built σκάφος να εξαρτάται απο σερβο 2 δολαρίων. Καλή συνέχεια !!

[nasa]

...κοίτα τουλάχιστον τα S3110 (Futaba), η, ακόμη καλύτερα τα H3020 (Spektrum) που έχουν μεταλλικά γρανάζια ....

[ankon]

Καλή φαίνεται η δουλειά σου και θα ήταν κρίμα να βασισθείς σε servo των 9 grams.Όπως αναφέρουν και παραπάνω λίγη σιγουριά δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.Βλάβες στα servo συμβαίνουν συχνά ακόμα και στα ακριβά πολλές φορές και θα πρέπει να το λάβεις σοβαρά υπ' όψιν.

[GALE]

Αποφάσισα να κατασκευάσω το φτερό από μπλε αφρό θερμομόνωσης γιατί ήθελα την καλύτερη scale εμφάνιση της επιφάνειάς του, χωρίς τα χαρακτηριστικά βαθουλώματα που κάνει η επικάλυψη τύπου monocote πάνω σε μία ανοικτή κατασκευή από μπάλσα και επίσης επειδή ήθελα να βάλω 2 μοίρες wash-out στα ακροπτερύγια. Το washout είναι σχετικά απλό να γίνει με την σωστή τοποθέτηση των οδηγών-αεροτομών κατά το κόψιμο με τη χρωμονικελίνη.
Η αεροτομή που χρησιμοποίησα είναι η naca 3414 που καταλήγει σε clark Y στα ακροπτερύγια. Η 3414 έχει το προφίλ της clark Y με 14% πάχος, αντί για 12% της clark.
Καθώς ήταν η πρώτη φορά που έφτιαχνα φτερό με αφρό από τη κατασκευή έμαθα τα ακόλουθα:
1.ο μπλέ αφρός είναι βαρύς και χρειάζεται ενίσχυση για να σηκώσει τα αεροδυναμικά φορτία. Το αποτέλεσμα ήταν ένα σχετικά βαρύ φτερό για το μέγεθος. Το κεντρικό μέρος του φτερού ενισχύθηκε με την μέθοδο του χαρτιού (επικάλυψη με χαρτί το οποίο έχουμε περάσει με πινέλο, atlacol διαλυμένη σε νερό σχεδόν 60-40) (δεν φένεται στις φωτο που ανεβάζω).
2.ο μπλέ αφρός δεν έχει πόρους και γι αυτό δεν κολλάει όσο καλά κολλάνε άλλοι αφροί και πλαστικά. ΟΙ κολλήσεις είναι επιφανειακές .
3.Η επιφάνεια του αφρού είναι πολύ ευαίσθητη, χαράζει εύκολα, και έτσι χρειάζεται στοκαρίσματα έαν θέλουμε να έχουμε απολύτως λεία επιφάνεια. Δεν συγχωρεί μικρο-ατυχήματα!!!
4.Θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί επικάλυψη τύπου monocote χαμηλής θερμοκρασίας για να μη γίνουν ζημιές στον αφρό.
5.το κόψιμο του αφρού με την χρωμονικελίνη, που αρχικά με τρόμαζε, ήταν τελικά το πιο εύκολο μέρος της διαδικασίας κατασκευής. Η διαδικασία απαιτεί όμως εξοπλισμό που δεν είχα χρειαστεί μέχρι τώρα ( τροφοδοτικό, σύρμα χρωμονικελίνης, κατασκευή «τόξου» κοπής).
Το τελικό συμπέρασμα για μένα ήταν ότι μια κλασική κατασκευή με μπάλσα θα ήταν μάλλον πιο εύκολη και σύντομη, με λιγότερες εκπλήξεις και τελικά ίσως και πιο ελαφριά σε βάρος. Από την άλλη πλευρά ο αφρός ήταν μια καινούργια εμπειρία κατασκευής.
Κάθε τι καινούργιο έχει ομορφιά και δυσκολία ….
Θα συνεχίσω με την επικάλυψη του φτερού. Η άτρακτος σχεδόν έτοιμη.

[pan-pan]

πολύ όμορφο!!!!!!!!!!

[GALE]

και ..... το τελειωμένο PZL

[0 teo]

Τι καταπληκτική δουλειά έχεις κάνει ρε φίλε;
Ένα απλό μπράβο είναι πολύ λίγο.

[GALE]

και ακόμη μια ληψη του dromader
Για αυτους που θα ρωτησουν γιατι αργησε η αναρτηση των τελικων φωτο
Ο λογος φένεται στις επομενες φωτο... ειναι ενα ΙΟΜ που κατασκευασα απο σχεδιο και προσφατα εκανα και την πρωτη πλευση

[mixalis-kriti]

Φοβερή δουλειά!!
Μπράβο!!