Απάντηση: Τώρα τι πρέπει να κάνω??
Δημοσιεύτηκε: Κυρ Ιουν 09, 2013 2:44 pm
Μέχρι πριν λίγα χρόνια έβλεπα σκυλί αδέσποτο κι έστριβα.
Αργότερα μου "έκατσε" ένα αδέσποτο κουτάβι και το κράτησα.
Μιλάμε για ένα καναδέζικο χάσκυ 30 κιλών τελικά.
Το είχα 7 χρόνια.
Τέτοια ζωή δεν είχε κάνει άλλος σκύλος.
Όταν βγαίναμε βόλτα αρχικά το διασκέδαζα.
Κατά συνέπεια μαλάκωσα και έγινα φιλόζωος!
Παίζαμε με άλλα σκυλιά, μικρά και μεγάλα, δολοφόνους και σαλονιού.
Μου έκατσε και γκομενίτσα από σκυλο-γνωριμία, δεν λέω...
Όταν όμως μπήκε σε ηλικία γάμου κι άρχισε να "μυρίζει" έτρεμα κάθε φορά που τον έβγαζα έξω.
Πάντα δεμένος και πάντα μάζευα τις ακαθαρισίες του.
Όμως μας την πέφτανε όλοι... σκυλιά, ιδιοκτήτες, άσχετοι, όλοι.
Μέχρι που έφαγα δαγκωνιά ακόμα και από Αγ. Βερνάρδου!!!
Ευτυχώς ο σκύλος μου πήγε από ευθανασία γιατί είχε πρόβλημα στο έντερό του.
Όμως μετά από όλα αυτά τα χρόνια μαζί του κατάλαβα πως τα ζώα είναι για τα ζώα...
Ποτέ ξανά κατοικίδιο ακόμα κι αν είναι ψήλος!!!
Είναι μεγάλος μπελάς και το χειρότερο πρέπει να απολογείσαι γι αυτό σε όλους όσο καλός κι αν είσαι εσύ μαζί του και με τους άλλους.
Πλέον όταν βλέπω αδέσποτο σκυλί θολώνει το μάτι μου!
Θέλω να πάω να πετάξω ή να κάνω ποδήλατο και σκέφτομαι την περίπτωση που εμφανιστεί κάποιο σκυλί, είτε αδέσποτο είτε μαζί με το ζώο το αφεντικό του.
Για την αλήθεια σκέφτομαι τι θα μπορούσα να έχω μαζί μου για άμυνα αλλά ακόμη δεν έχω βρει τίποτα.
Ευτυχώς μας ήρθαν οι Ασιάτες κι έφαγαν πολλά από δαύτα.
Λυκούργο εγώ στην θέση σου θα το σκότωνα το σκυλί ο ίδιος είτε με φόλα είτε με δίκανο!
Και μάλιστα μπροστά στα μάτια του ιδιοκτήτη του για να πόναγε κι αυτός λίγο...
Δεν τα λυπάμαι πλέον τα ζώα και ειδικά αυτά που μπορούν να μου κάνουν κακό χωρίς λόγο και αιτία!
Μη με πείτε κακό... κακός θα ήμουν αν θα μπορούσα να κάνω στον ιδιοκτήτη του ότι έπαθα εγώ, αλλά δεν έχω τόσο μεγάλα και δυνατά δόντια!
Αργότερα μου "έκατσε" ένα αδέσποτο κουτάβι και το κράτησα.
Μιλάμε για ένα καναδέζικο χάσκυ 30 κιλών τελικά.
Το είχα 7 χρόνια.
Τέτοια ζωή δεν είχε κάνει άλλος σκύλος.
Όταν βγαίναμε βόλτα αρχικά το διασκέδαζα.
Κατά συνέπεια μαλάκωσα και έγινα φιλόζωος!
Παίζαμε με άλλα σκυλιά, μικρά και μεγάλα, δολοφόνους και σαλονιού.
Μου έκατσε και γκομενίτσα από σκυλο-γνωριμία, δεν λέω...
Όταν όμως μπήκε σε ηλικία γάμου κι άρχισε να "μυρίζει" έτρεμα κάθε φορά που τον έβγαζα έξω.
Πάντα δεμένος και πάντα μάζευα τις ακαθαρισίες του.
Όμως μας την πέφτανε όλοι... σκυλιά, ιδιοκτήτες, άσχετοι, όλοι.
Μέχρι που έφαγα δαγκωνιά ακόμα και από Αγ. Βερνάρδου!!!
Ευτυχώς ο σκύλος μου πήγε από ευθανασία γιατί είχε πρόβλημα στο έντερό του.
Όμως μετά από όλα αυτά τα χρόνια μαζί του κατάλαβα πως τα ζώα είναι για τα ζώα...
Ποτέ ξανά κατοικίδιο ακόμα κι αν είναι ψήλος!!!
Είναι μεγάλος μπελάς και το χειρότερο πρέπει να απολογείσαι γι αυτό σε όλους όσο καλός κι αν είσαι εσύ μαζί του και με τους άλλους.
Πλέον όταν βλέπω αδέσποτο σκυλί θολώνει το μάτι μου!
Θέλω να πάω να πετάξω ή να κάνω ποδήλατο και σκέφτομαι την περίπτωση που εμφανιστεί κάποιο σκυλί, είτε αδέσποτο είτε μαζί με το ζώο το αφεντικό του.
Για την αλήθεια σκέφτομαι τι θα μπορούσα να έχω μαζί μου για άμυνα αλλά ακόμη δεν έχω βρει τίποτα.
Ευτυχώς μας ήρθαν οι Ασιάτες κι έφαγαν πολλά από δαύτα.
Λυκούργο εγώ στην θέση σου θα το σκότωνα το σκυλί ο ίδιος είτε με φόλα είτε με δίκανο!
Και μάλιστα μπροστά στα μάτια του ιδιοκτήτη του για να πόναγε κι αυτός λίγο...
Δεν τα λυπάμαι πλέον τα ζώα και ειδικά αυτά που μπορούν να μου κάνουν κακό χωρίς λόγο και αιτία!
Μη με πείτε κακό... κακός θα ήμουν αν θα μπορούσα να κάνω στον ιδιοκτήτη του ότι έπαθα εγώ, αλλά δεν έχω τόσο μεγάλα και δυνατά δόντια!