Η Ελλάς στο εξώφυλλο μοντελιστικού περιοδικού παγκόσμιας κυκλοφορίας/ Miles mohawk

[Pantelis papageorgiou]

Σειρά είχε το φτερό. Το φτερό αποτελείται από τρία κομάτια, αφ'ενός για να μεταφέρεται ευκολότερα και αφ'εταίρου γιατί είναι τρίεδρο. Το κεντρικό κομάτι δηλαδή είναι οριζόντιο και τα ακραία υπό γωνία. Οι αεροτομές σχεδιάστηκαν με tabs ώστε να το φτερό να είναι ολόισιο αλλά και να επιτευχθεί ομαλά το επιθυμητό washout (1,75 μοίρες). Όλοι οι γυγλισμοί και μηχανισμοί κίνησης πηδαλίων είναι κρυφοί
Πρώτα χτίστηκε το κεντρικό κομάτι. Η κύρια δοκός είναι σούπερ ενισχυμένη γιατί δέχεται τη στήριξη του συστήματος προσγείωσης.

[Pantelis papageorgiou]

Τα σκέλη προσγείωσης κατασκευάστηκαν με πρώτυπο αυτά του αληθινού. Δείτε πως είναι το αληθινό.


Ουσιαστικά το κάθε ένα αποτελείται από ένα strut-shock absorber(αμορτισερ) με ψαλίδι ανάποδο U, που στηρίζεται στο κύριο δοκάρι του φτερού με δύο διπλά "Ω"

[Pantelis papageorgiou]

Και δείτε εδώ πως τα κατασκεύασα εγώ. Τα "Ω" είναι πιό ογκώδη από του αληθινού αλλά μέχρι εκεί έφταναν οι δυνατότητες των εργαλείων μου. Τα "Ω" φτιάχτηκαν από πλάκα αλουμινίου 7075 πάχους 15mm. Κόπηκαν σε ορθογώνια κομάτια, τρυπήθηκαν στη διάμετρο των struts και κόπηκαν στη μέση ώστε να δουλεύουν με σφίξιμο. Η βόλτα που σφίγγουν είναι προς το χείλος προσβολής και οι βίδες είναι περαστές πίσω από το κύριο δοκάρι (οι τέσσερεις αλλενόβιδες που βλέπετε).
Τα struts κατασκευάστηκαν στον τόρνο από αλουμίνιο 7075 και είναι πλήρως λειτουργικά με εσωτερικό ελατήριο. Τα ψαλίδια τύπου ανάποδου U, κατασκευάστηκαν από πλάκα αλουμίνιου 7075 πάχους 10mm. Κόπηκαν στη φρέζα, όπου και τρυπήθηκαν για να περάσει ο άξονας του τροχού. Πιάνουν στο strut με βίδα και notch αρσενικό και θηλυκό (για να μην υπάρχει περίπτωση να στρίψει).

[LotuS]

αφαιρεσε τα "width=801 height=600" απο τα (img width=801 height=600) φιλε παντελη γιατι δεν βγηκανε καθως πρεπει

[Pantelis papageorgiou]

Και μερικές φωτογραφίες από το αυθεντικό κατά τη διάρκεια της ανακατασκευής του....

[Pantelis papageorgiou]

Δείτε εδώ ένα σχέδιο που μου έστειλε ο Lew casey. Με βοήθησε αφάνταστα στη σχεδίαση και την κατασκευή.

[Pantelis papageorgiou]

Έτσι ξεκίνησε και η κατασκευή των ακραίων τμημάτων του φτερού. Όλοι οι γυγλισμοί και μηχανισμοί κίνησης πηδαλίων είναι κρυφοί (δεν φαίνεται ντίζα). Η κατασκευή είναι εξ'ολοκλήρου από μπάλσα και κόντρα πλακέ. Κουμπώνουν στο κεντρικό τμήμα μέσω του αφαιρούμενου διεδρόξυλου και βιδώνουν με δύο αλλενόβιδες το κάθε ένα στις πρώτες αεροτομές. Το βίδωμα γίνεται από καπάκια επίσκεψης όπως στο αληθινό.
προσέξτε τα μεντεσεδάκια που είναι βιδωτά όπως στο αυθεντικό.



Δείτε εδώ το καπάκι επίσκεψης για το βίδωμα του φτερού. Και στο αληθινό τα φτερά μπορούσαν να αφαιρεθούν.


aileron

[Pantelis papageorgiou]

ανάποδα


flaps

[Pantelis papageorgiou]

Και κάπως έτσι άρχισε να στήνεται ολόκληρο (σχεδόν) το φτερό. Μεγάλο είναι το άτιμο!
Καλό θα ήταν εδώ να αναφέρω και τα μεγέθη.
Άνοιγμα φτερών 2,75m
Μήκος ατράκτου 1,92m
Τελικό βάρος 12,5Kg
Κλίμακα 1/4

[Pantelis papageorgiou]

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω ότι η κατασκευή ενός πραγματικά scale μοντέλου είναι μια πολύ διασκεδαστική, άν και κοπιαστική, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαδικασία. Σε αναγκάζει να ψάξεις να διαβάσεις και να ασχοληθείς με το αυθεντικό αντικείμενο της κατασκευής σου. Η έρευνα που προηγείται της κατασκευής είναι μια φάση που σε απορροφά και σου προσφέρει καινούριες γνώσεις πολύ ευρύτερες από το στενό αντικείμενο της έρευνας. Είναι πολύ όμορφο να ανακαλύπτεις την ιστορία πίσω από ένα αεροπλάνο, η οποία διακλαδίζεται σε ένα σωρό πράγματα. Π.χ. μέσα από την έρευνά μου για το Mohawk, έμαθα ένα σωρό λεπτομέρειες για τον Lindbergh και τη ζωή του, δημόσια και ιδιωτική. Για τον κατασκευαστή του αεροπλάνου, τον Miles την εταιρία του, τα αεροπλάνα που σχεδίασε και κατασκεύασε. Τα υλικά και τους κινητήρες της εποχής. Γνώρισα, έστω και μέσω αλληλογραφίας, ανθρώπους από το εξωτερικό με τους οποίους μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος αλλά εκείνοι είχαν την τύχη να το κάνουν επάγγελμα και είχαν κάτι καινούριο να μου μάθουν. Τέλος ψάχτηκα με τεχνικές και τεχνοτροπίες ώστε να επιτύχω αυτό που ήθελα με τρόπο που να προσομοιάζει το αυθεντικό αεροπλάνο, χρησιμοποίησα διάφορα υλικά έμαθα καινούρια πράγματα. Το καταευχαριστήθηκα από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν ξέρω άν αυτό είναι το πραγματικό νόημα του μοντελισμού αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο για να διαθέσω τον ελεύθερο (και όχι μόνο) χρόνο μου.

[PHSIAT]

Μπράβο υπέροχη κατασκευή

Π.ΣΙΑΤΟΥΝΗΣ

[Pantelis papageorgiou]

Κάπως έτσι τελείωσε η ξυλοκατασκευή και τα καλούπια και ξεκίνησε η διαδικασία των επικαλύψεων. Δεν θα σπαταλήσω χώρο γαι να γράψω για τα servo και τις ντίζες. Το μόνο που χρειάζεται να αναφέρω είναι ότι είναι όλες οι ντίζες και τα horns είναι κρυφά εκτός από τα συρματόσχοινα του rudder, όπως άλλωστε ήταν και στο αληθινό. Πέρασα ένα χέρι εποξ. ρητίνη με υαλούφασμα 80γρ. την άτρακτο, άλλο ένα χέρι ρητίνη σκέτη, έτριψα, και ήμουν έτοιμος για να περάσω υφάσματα.
Χρησιμοποίησα μαύρο solartex, το οποίο συμπεριφέρθηκε πολύ καλά στην εφαρμογή με το σίδερο. Βέβαια, πρίν περάσω το ύφασμα πέρναγα ένα χέρι balsaright (κόλλα σελουλόζης) τις επιφάνειες που έντυνα. Όλες τις ενώσεις και τελειώματα τα πέρασα από πάνω ένα χέρι Dope για να μην ξεκολλήσει η άκρη του υφάσματος κατά το βάψιμο. Έφτιαξα όλα τα υφασμάτινα patches και προσομοίωσα το stitching όπου είχε και το αληθινό (οριζόντιο και κάθετο σταθερά). Μ'αυτά και μ'αυτά το αεροπλάνο έφτασε σε αυτή την κατάσταση.

[Pantelis papageorgiou]

Στο μεταξύ είχα φτιάξει στη φρέζα τις βάσεις του κινητήρα (τετράχρονος βενζινοκινητήρας Moki VT50) από αλουνίνιο 7075. Ταίριαξα πάνω του και το cowl. Παρατηρήστε το σταθερό μέρος του cowl που στηρίζεται στην άκρη της βάσης του κινητήρα. Έκοψα και ταίριαξα τα κινητά καπάκια του cowl από λαμαρίνα αλουμινίου 0,6χιλ. Αυτά στηρίζονται στο σταθερό μέρος του cowl από τη μία και στην άτρακτο από την άλλη μέσω ενός μακρύ μεντεσέ. Κουμπώνουν στο κλείσιμο μέ δύο πείρους στο σταθερό μέρος και ασφάλεια. Έτσι και η κατασκευή είναι scale και η επίσκεψη του κινητήρα παιχνιδάκι (δεν φαντάζεστε πόσο χρήσιμο ήταν). Ακόμη κατασκεύασα από χαλκό μια εξάτμιση για τον κινητήρα με δύο σωληνάκια εξαγωγής. Όλη αυτή η σιαδικασία που διαβάσατε μόλις, κράτησε κάπου 2 εβδομάδες και ήταν πραγματικά εξαντλητική, καθώς ήταν συνέχεια ταίριαζε-ξήλωνε. Όμως η ικανοποίησή μου ήταν τεράστια ότηαν είδα αυτό....






Προσέξτε την προέκταση που έφτιαξα για το hub του κινητήρα στον τόρνο ώστε αυτός να μετατοπιστεί πιο πίσω και να κρύβεται μέσα στο cowl

[Pantelis papageorgiou]

Είχαν φτάσει Χριστούγεννα του σωτηρίου έτους 2010. Το Mohawk, ντυμένο πια, περίμενε πάνω στον πάγκο να το βάψω. Χρησιμοποίησα χρώματα ακρυλικού δυαλύτου, αυτοκινήτου, μονής επίστρωσης. Το πραγματικά δύσκολο σε αυτή τη διαδικασία ήταν οι δημάνσεις. Όπως βλέπετε, τα γράμματα δεν είναι κοινά αλλά διπλού σώμματος, που σημαίνει τρελή φασαρία. Αντέγραψα τη γραμματοσειρά του αληθινού στον υπολογιστή και τύπωσα τις μάσκες σε διαφανές αυτοκόλλητο.Αυτό το κόλλησα πάνω σε άλλο αυτοκόλλητο που έφταξα πάνω σε λαδόκολα από ταινία μασκαρίσματος τύπου Tamiya (φοβερό υλικό). Τις έκοψα με το κοπίδι και ξεκίνησε η ταλαιπωρία της τοποθέτησής τους πάνω στο μοντέλο. Όταν όλα φαινόντουσαν εντάξει, το λόγο πήρε το κομπρεσέρ κσι ο αερογράφος.

[Pantelis papageorgiou]

Η όλη διαδικασία του βαψίματος πήρε 15 ημέρες και πολλή κούραση. Όμως το αποτέλεσμα ήταν τόσο ικανοποιητικό που έστησα το αεροπλάνο μέσα στο σαλόνι για να το χαζεύω.