petame.gr

ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ FIBER GLASS ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΣΑΣ


Η υαλοποίηση (fiber glassing) ενός αερομοντέλου παρέχει τα εξής πλεονεκτήματα:
Α) προσδίδει τεράστια αντοχή με ελάχιστο βάρος
Β) δίνει μια εξαιρετική επιφάνεια για βάψιμο
Έχει όμως και τα παρακάτω μειονεκτήματα:
Α) είναι ακριβή
Β) είναι χρονοβόρα
Γ) απαιτεί υπομονή και κόπο

Τα πλεονεκτήματα είναι τόσο ισχυρά, ώστε κάθε μοντελιστής που θέλει ένα αερομοντέλο απαιτήσεων θα καταλήξει σε αυτή την τεχνική.

Κατ' αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν συνιστώ αυτή τη μέθοδο σε αεροπλάνα μικρότερα από 1,80m διότι το βάρος που θα πάρει το αεροπλάνο είναι μεγάλο για το μέγεθός του. Επίσης η μέθοδος που θα περιγράψω είναι εκείνη που με βολέυει και είχα τα καλύτερα αποτελέσματα μέχρι τώρα. Πιθανότατα κάποιοι άλλοι φίλοι να έχουν να προτείνουν κάτι ακόμα καλύτερο.

1. ΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΤΕ
Κατ'αρχήν το αεροπλάνο. Το φτερό και η άτρακτος πρέπει να είναι πλήρως επικεκαλυμένα με μπάλσα (full planking). Πρέπει να έχει στοκαριστεί και τριφτεί άριστα. Οποιαδήποτε ατέλεια διορθώστε την τώρα. Αν περαστούν οι ρητίνες θα έχετε σοβαρά προβλήματα.
Υαλούφασμα πλεκτό. Έχω βρεί μετά από πειραματισμούς ότι το καλύτερο για αεροπλάνα μέχρι 2,5 μέτρα είναι εκείνο των 80 γραμμαρίων/τετραγωνικό μέτρο.
Εποξειδική ρητίνη δύο συστατικών. Microballoons ή glass bubbles. Αυτά τα προιόντα (ρητίνες) συναντώνται στην αγορά σε διάφορες μορφές και ρευστότητες ανάλογα με τη χρήση για την οποία προορίζονται. Εσείς χρησιμοποιήστε εκείνες οι οποίες προορίζονται ειδικά για εμποτισμό υαλονημάτων, ανθρακονημάτων και kevlar.
Τα παραπάνω θα τα βρείτε σε εξειδικευμένα καταστήματα μονωτικών (πχ neotex) και καταστήματα με υλικά επισκευής σκαφών.(πχ Ανδρέου)
Ασετόν για τις εργασίες καθαρισμού (ως δυαλύτη). Φθηνά πινέλα 1 ½ . Ρολλάκια μπογιατζήδικα (αυτά που βάφουν τα κάγκελα). Ντουκόχαρτο (νερού) Νο 100.Αυτά στο χρωματοπωλείο της γειτονιάς.
Χειρουργικά γάντια και πλαστικά ποτηράκια. Αυτά στο super market.
Σύριγγες τροφής από το φαρμακείο.
Μια παλιά πιστωτική κάρτα (από το πορτοφόλι σας).

2. ΞΕΚΙΝΑΜΕ
Πρώτα απ'όλα να έχετε υπ'όψη ότι η δουλειά θα κρατήσει αρκετές μέρες. Τα φτερά και οι επιφάνειες ελέγχου είναι πιο εύκολα, και γίνονται σε δύο δόσεις. Ξεκινήστε από εκείνα.Η άτρακτος είνα πιο μανουρατζήδικη και γίνεται σε τουλάχιστον τέσσερεις δόσεις. Τοποθετήστε τα στον πάγκο ή σε καβαλέτα έτσι ώστε να είναι οριζόντιες οι επιφάνειες που θα δουλέψετε. Κόβετε το υαλούφασμα με ένα καλό ψαλίδι σαν να ήταν monokote. Αφήνετε δηλαδή ένα περιθώριο 3-4 εκατοστά από κάθε πλευρά που φτιάχνετε.
Τώρα τοποθετήστε το ύφασμα πάνω στην επιφάνεια που θα εργαστείτε αφού την σκουπίσετε καλά για να φύγει όλη η σκόνη. Στρώστε το ύφασμα με την παλάμη σας με απαλές κινήσεις. Τώρα φορέστε τα γάντια και ετοιμάστε τη ρητήνη. Στην πραγματικότητα χρειάζεται πολύ μικρότερη ποσότητα από ότι πιστεύετε.Φτιάξτε λίγη (30-50 cc) ανάλογα με το μέγεθος των επιφανειών που θα επικαλύψετε. Ακολουθήστε τις οδηγίες του κατασκευαστή για τις ποσότητες ανάμιξης. Εδώ χρησιμοποιήτε τη σύριγγα. Εμπειρικά θα σας πω ότι μπορείτε να βάλετε λίγο σκλυρηντή παραπάνω (λίγο είπαμε) ώστε να σκλυρήνει γρηγορότερα και περισσότερο η ρητίνη.Επίσης βάλτε σε αυτή την ποσότητα μίγματος(30-50 cc) μισό έως ένα κοφτό κουταλάκι του γλυκού microballons ή glass bubbles. Θα βοηθήσουν αργότερα στο τρίψιμο. Ανακατέψτε πολύ καλά το μίγμα ώστε να γίνει ομοιογενές. Τα microballons προσπαθούν να επιπλεύσουν γι'αυτό ανακατεύουμε συχνά. Ρίχνουμε μια μικρή ποσότητα ρητίνης με ένα κουτάλι της σούπας στο κέντρο της επιφάνειας που καλύπτουμε και την απλώνουμε με την πιστωτική κάρτα. Προσοχή εδώ. Πρέπει να εμποτιστεί καλά παντού το ύφασμα. Απλώστε τσιγγούνικα αλλά με προσοχή. Πιέστε με την κάρτα ώστε να απορροφηθεί η ρητίνη από το ξύλο και το ύφασμα να έχει βρεγμένη όψη. Η δουλειά πρέπει να γίνει αργά και προσεκτικά. Στο χείλος προσβολής γυρίστε το ύφασμα να πέφτει κατακόρυφα (εν ανάγγη κρεμάστε μανταλάκια στην άκρη του. Στα υπόλοιπα τελειώματα αφήστε τη ρητίνη να ποτίσει το ύφασμα λίγο έξω (μερικά χιλιοστά) από την άκρη της επιφάνειας που δουλεύετε. Όταν τελειώσετε το ύφασμα πρέπει να δείχνει το ανάγλυφό του χωρίς γραμμές από ρητίνη και να είναι κολλημένο παντού στο ξύλο.Όταν τραβήξει η ρητίνη κόψτε σύριζα με την άκρη της επιφάνειας που δουλεύετε το πανί με ένα κοπίδι. Αν έχετε ποτίσει το πανί με ρητίνη όπως σας περιέγραψα παραπάνω θα είναι πανεύκολο.
Την άτρακτο θα την επικαλύψετε σε τουλάχιστον τέσσερεις δόσεις ώστε πάντα η επιφάνεια που εργαζόμαστε να είναι περίπου οριζόντια για να μην τρέχει η ρητίνη. Κάθε τελείωμα του υφάσματος θα επικαλύπτεται από το διπλανό. Συνεπώς τα πριθώρια εδώ πρέπει να είναι μικρότερα (μέχρι δύο εκατοστά). Προσοχή στο κόψιμο στα τελειώματα. Πρέπει να είναι καλό και το ύφασμα να μην ξεφτάει. Ακολουθήστε τη διαδικασία που περιγράφηκε παραπάνω αλλά καλύψτε με ρητίνη και τα τελειώματα (τα οποία θα γυρίσουν στην διπλανή πλευρά) με προσοχή ώστε να μην ξεφτίσει το πανί. ʼν τυχόν ξεφτίσει περάστε λίγη έξτρα ρητίνη στο σημείο αυτό με το πινελάκι στη φορά του ξεφτίσματος.

3. ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΕΡΙ
Η ρητίνει τραβάει σε 15-24 ώρες ανάλογα με την θερμοκρασία του περιβάλλοντος. ʼρα κάθε ημέρα μπορούμε να περνάμε και ένα χέρι. Όταν περαστούν όλες οι επιφάνειες του αεροπλάνου με γυαλί και ρητίνη ξεκινάμε τη δεύτερη φάση. Εδώ η δουλειά είναι ευκολότερη και οι επιφάνειες περνιούνται με την ίδια λογική. Περνάμε ένα χέρι σκέτη ρητίνη με microballons χωρίς υαλούφασμα. Τώρα τη ρητίνη την απλώνουμε με το ρολλάκι. Προσοχή να απλωθεί ομοιόμορφα και το φιλμ που θα μείνει να δίνει επιφάνεια ομοιόμορφη χωρίς να φαίνεται πουθενά το ανάγλυφο του υφάσματος. Αυτό γίνεται για να δώσουμε «ψωμί» στη ρητίνη για το τρίψιμο.
Προσοχή τώρα. Επειδή η ρητίνη είναι αρκετά ρευστή και οι επιφάνειες που θα τη δεχτούν δεν είναι δυνατό να βρίσκονται όλες σε οριζόντια θέση είναι φυσικό να τρέξει. Η λύση είναι απλή αλλά χρονοβόρα και εκνευριστική. Περιμένουμε 2 με 3 ώρες ώστε η ρητίνη να τραβήξει αρκετά και να είναι κολλώδης τόσο ωστε να στέκεται αλλά και να δουλεύεται. Τη δοκιμάζουμε με το χέρι για να το διαπιστώσουμε αυτό. Τότε στρώνουμε τα τρεξίματα με ένα πινέλο και φεύγουμε. Κατανοείτε βέβαια ότι όσες ημέρες χρειάστηκαν για το πρώτο χέρι άλλες τόσες θα χρειαστούν για το δεύτερο.
Όπως είπα και παραπάνω η αρχική σκλήρυνση της ρητίνης γίνεται μέσα στις πρώτες 24 ώρες. Η πλήρης σκλήρυνση όμως γίνεται μετά από 7 με 10 ημέρες. Τόσο θα πρέπει να περιμένετε για να προχωρήσετε στην επόμενη (πολύ επίπονη) φάση της διαδικασίας.

4.ΑΜΑΝ, ΤΑ ΤΡΙΨΙΜΑΤΑ
Εδώ φίλοι μου δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Θα κουραστήτε και θα εκνευριστείτε.
Τρίψτε με το καλά βρεγμένο ντουκόχαρτο όλο το αεροπλάνο. Τις ίσιες επειφάνειες (φτερά) με το block (γυαλοχαρτίστρα) και την άτρακτο όπως εσείς νομίζετε καλύτερα. Εξαρτάται από το σχήμα της ατράκτου. Πάντως μάλλον με τα δάχτυλα συνιστάται στις περισσότερες ατράκτους. Αν έχετε βάλει τον λίγο παραπάνω σκλυρηντή και τα microballoons και περιμένατε τουλάχιστον επτά ημέρες από το τελευταίο ρητίνωμα η δουλειά θα είναι λιγότερο (απλά λιγότερο) κουραστική. Η ρητίνη είαι πολύ γερό πράγμα και το ντουκόχαρτο στομώνει εύκολα. Προχωρήστε αργά χωρίς να λυπάστε το νερό και το ντουκόχαρτο που πρέπει να είναι πάντα φρέσκο και κοφτερό. Προτιμήστε την πιο μικρή γυαλοχαρτίστρα που θα βρείτε και τα δάχτυλά σας. Ελέχγετε συχνά την πρόοδό σας σκουπίζοντας το αεροπλάνο. Το ουσιώδες είναι να μήν σκίσετε το πανί στο τρίψιμο.
Αν μέχρι τώρα κάνατε σωστά όλα τα παραπάνω το τρίψιμο θα τελειώσει σχετικά γρήγορα. Αν όχι θα ταλαιπωρείστε για μέρες με τα ντουκόχαρτα. Γι'αυτό προσοχή και αργές κινήσεις σε όλη τη διαδικασία. Όσο πιο λεία επιφάνεια δώσει το ρητίνωμα τόσο λιγότερο κόπο θα κάνετε στο τρίψιμο. ʼλλωστε ο χρόνος που θα καταναλώσετε στα παραπάνω θα είναι ο ίδιος. Σιγά και προσεκτικά λοιπόν.
Όταν η επιφάνεια που θα πάρετε από το τρίψιμο σας ικανοποιήσει καθαρίστε και σκουπίστε καλά το μοντέλο σας και πηγένετέ το στο βαφείο για σουρφασέρ, ξανά τρίψιμο και βάψιμο.

5. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όλα όσα διαβάσατε παραπάνω είναι μια προσωπική τεχνική που έχω αναπτύξει εμπειρικά. Δεν σημαίνει ότι είναι η καλύτερη ή η σωστότερη ή η γρηγορότερη. Μου έχει δώσει όμως θαυμάσια αποτελέσματα. Θα χαρώ πολύ να την κουβεντιάσουμε και με άλλους εμπειρότερους ή όχι , δεχόμενος κριτική και προτάσεις για βελτίωση.

Γειά χαρά,

Φίλε pantelis διάβασα με προσοχή όσα μας περιγράφεις,και πραγματικά έμαθα πράγματα.

Θα ήθελα να αναφέρω και ένα μικρότερο ύφασμα σε βάρος 25γρ/μ2.
Εδώ η διαδικασία είναι λιγότερη σε χρόνο αφού το 25γρ χρειάζεται
μόλις το πρώτο χέρι ρυτίνης χωρίς microballoons.Στη συνέχεια τρύψιμο με ''σιλερόχαρτο 800'' και στη συνέχεια ένα ελαφρύ χέρι
με υπόστρωμα για το χρώμα.Θα δείς πραγματικά μια ελαφριά κατασκευή με υψηλή αντοχή.
Έχει δοκιμαστεί σε 3μέτρα ανεμόπτερα-ακροβατικά-jet.

Προσθέτω επίσης πως η αντοχή που κερδίζουμε στο skin της επιφάνειας είναι μακράν ανώτερη απο monokote.

Περιμένω φίλε μου να μας δώσεις και φωτογραφικό υλικό απο τις υπέροχες εργασίες σου. :)>)>)

Έχω πειραματιστεί με πανί 25 και 40 γραμμαρίων και με ένα χέρι ρητίνη. Τα αποτελέσματα που πήρα ήταν φτωχά και μόνιμα έσκιζα το πανί στο τρίψιμο. Ίσως να φταίει ότι είμαι υπερβολικός στο τρίψιμο ψάχνωντας την σχεδόν τέλεια επιφάνεια. Ίσως πάλι να μήν "ταβάνε" αρκετά καλά τα χέρια μου στο μονό χέρι και το τελικό αποτέλεσμα να απαιτεί το πολύ τρίψιμο. Πάντως σίγουρα κάθε μοντελιστής πρέπει να πειραματίζεται μέχρι να καταλήξει στην καλύτερη για εκείνον λύση. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της ανταλλαγής απόψεων και μέσα από αυτο το forum. Ακούμε (διαβάζουμε) τις απόψεις και τεχνικές των φίλων μας, τις συζητάμε και εξελισόμαστε.
Να διευκρυνίσω ότι την μέθοδο που παρουσίασα παραπάνω την έχω εφαρμώσει μόνο σε μεγάλα scale μοντέλα.
Ευχαριστώ πολύ.
ΥΓ. Φωτογραφικό υλικό από την πορεία των εργασιών μου δύσκολα θα δείτε, γιατί πολύ απλά με απορροφά τόσο πολύ η διαδικασία εκείνη την ώρα ώστε μόνο αν κάποιος άλλος βρίσκεται κοντά μου και έχει τη διάθεση είναι δυνατό να τραβήξει φωτογραφίες.

Ό,τι και να πω είναι λίγο! Χαίρομαι όταν βλέπω γνώστες του ειδους, να μεταφέρουν τις εμπειρίες τους στους νεότερους στο hobby έτσι απλόχερα!

Γεια σας και απο εμενα
Και εγω νομιζω οτι για καθαρα λογους φινηρισματος
το 25αρι γιαλι ειναι οτι καλλιτερο και αρκετα ελαφρο
ακομα και για μικρο μοντελο(εχω περασει γιαλι και εποξη
σε μοντελο pylon) το 80αρι ειναι για να δωσεις αντοχη σε
μεγαλα μοντελα πανω απο 2 μετρα φτερο.
Ερωτηση:Ποιος εχει φινηρει με ναιλον καλτσα και εποξη;;;;;;;;

Kαλησπέρα,

Βασίλη,μεγάλη μας χαρά που ήρθες στην παρέα μας :)>)>)

Πράγματι με καλσόν bic έχω ντύσει στο παρελθόν μικρό ανεμόπτερο.
Τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά,δέν το έβαψα άφησα τη balsa
να δείχνει τα νερά της. (εμποτίζεται και με CA κόλλα)

Παρά ταύτα,στο θέμα μας φίλε pantelis μπορείς ακόμα να εμποτίσεις
δύο διαφορετικά υφάσματα ένα πχ 49γρ/μ2 και 25γρ/μ2.
Διαδοχικά πρώτα το 49 και μετά το 25.
Βασική πλέξη για laminate είναι Plain weave. (http://www.r-g.de
) Σου δίνει εύκολα το σχήμα που θέλεις να επικαλύψεις χωρίς ατέλειες.

Ευχαριτούμε για όλες τις πληροφορίες. Δεν έχω δουλέψει ποτέ με fiberglass αν και πάντα ήθελα να μάθω και χρειαζόταν και κανά δυο τρεις φορές σε επισκευές ή ενισχύσεις που ήθελα σε μοντέλα μου. Μήπως είναι έυκολο φίλε Παντελή ή και οι υπόλοιποι να μας αναφέρετε συγκεκριμένα προιόντα της ελληνικής αγοράς για να τα προμηθευτούμε?
π.χ. τα microballons που μόνο σαν όρο τα ξέρω τι αντιστοιχεία έχουν με εμπορικό προιόν? Ρητίνη ποια?

Ευχαριστώ εκ των πρωτέρων (ελπίζοντας να μην θεωρηθεί διαφήμιση η απάντηση...)

Γιώργος

Φίλε Γιώργο δές το link.




http://www.neotex.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=40&cuser=2CEB5AC3-9A0C-49FD-8AD9-C7C513BD93E6

Ευχαριστώ! :>)

Γιώργος

Σωστές οι οδηγίες σου, έχω κάνει αρκετές επικαλύψεις με υαλούφασμα με την ίδια τεχνική. Το τρίψιμο βέβαια όπως λές είναι πάντα μπελάς. Εγώ θα συμβούλευα σε όσους το επιχειρήσουν να καλύψουν με υαλούφασμα μόνο την άτρακτο και στο φτερό να βάλουν ORACOVER (ή υφασμάτινα επικάλυψη) καθότι το φτερό παίρνει λόγω της μεγάλης επιφάνειάς του περισσότερο βάρος.
Για υδροπλάνα συνιστάται ανεπιφύλακτα για την άτρακτο, τόσο για στεγανότητα όσο και για αντοχή σε βαριά προσθαλάσσωση.
Μου έτυχε μιά φορά οι πλωτήρες μου (Balsa+ υαλούφασμα) να ακουστούν στο νερό σαν να ρίχνεις μπάτσα...

Παντελή στέλνω τις φωτογραφιες από τις ρωγμές στο motorglider μου για να μου πεις την γνώμη σου. Είναι της Robbe , έχει συμπληρώσει αισίως καμιά δεκαριά χρόνια, ίσως και παραπάνω και έχει ws 2.65m . Ήρθε λοιπόν η ώρα των επισκεύων για να μην χωρίσει, αλλά θέλω όπως είπα βοήθεια στα υλικά καθώς δεν έχω δουλέψει ποτέ fiberglass...Νομίζω ότι οι επισκευές είναι απόλυτα εφικτές. Η γνώμη σου/σας?

Γιώργος

Πιστεύω ότι μία ενίσχυση από πίσω με 50άρι ύφασμα θα κάνει δουλειά.
Από μπροστά στοκάρισμα για να κλείσουν τα cracks έως ότου καλυφθεί το κενό, πολύ τρίψιμο, στην συνέχεια primer για τις ατέλειες και .....ξανά πολύ τρίψιμο και μετά βάψιμο με λευκό ακριλικό μονής.

Οσο αφορά τώρα αυτούς που φτιάχνουν κατασκευές από fibberglass ρίξτε μία ματιά και σ'αυτό
Ψάχνοντας πριν από καιρό βρήκα σε ένα site κατασκευές ατράκτου που για να γλυτώσουν χρόνο βαφής απλώνουν με μπιστόλι ή σπρέυ στο καλούπι χρώμα και στην συνέχεια βάζουν τα πανιά (fiberglass, carbon ή κέβλαρ) και όταν το ξεκαλουπώσουν η επιφάνεια είναι έτοιμη ....ΚΑΙ....βαμμένη!!!

για του λόγου το αληθές

http://members.cox.net/davidfee/Fuselage_Molds.htm


Στο συγκεκριμένο site θα δείτε όλη την διαδικασία με την οποία μπορούμε να .... αντιγράψουμε ένα αεροπλάνο!!
Τι εννοώ? π.χ. ένα ξύλινο πρωτότυπο να γίνει composite! Βγαίνοντας δε από το καλούπι (αφού αυτό έχει αλειφθεί με ειδικό κερί να βγει και βαμμένο!

Φίλε pappy ευχαριστώ. Αλλά ρε παιδιά καντε τα μου λίγο πιο εύκολα. Πες τε μου προμηθευτή και υλικό που πρέπει να αγοράσω έστω και με pm για να μην θεωρηθεί διαφήμιση. Ακρυλικό μονής???????:oo
Είπαμε δεν έχω ξαναδουλέψει...Ελπίζω να μην γίνομαι κουραστικός, αλλά είμαι σίγουρος ότι και πολλοί άλλοι θα θέλουν να μάθουν την συγκεκριμένη τεχνική...


Ευχαριστώ και πάλι,
Γιώργος

Πανω κατω συμφωνω με την παραπανω μεθοδολογια. Με δυο-τρια χερια πανι 80γρ και ρητινη στην εσωτερικη πλευρα και στοκαρισμα με εποξειδικη κολλα 30λ. εξωτερικα μαλλον θα γινουν ολα σωστα. Στη Θεσσαλονικη δεν γνωριζω απο που μπορεις να προμηθευτεις τα συγκεκριμενα υλικα. Ψαξε οπως σου εχω πει σε καταστηματα υλικων επισκευης σκαφων. (κανε μια βολτα στη μαρινα της Νεας Κρηνης και ρωτα, σιγουρα θα σε κατατοπισουν). Τωρα για το βαψιμο τα χρωματα μονης ειναι μια καλη λυση. Ειναι ακρυλικα χρωματα βαφης αυτοκινητων και θα τα βρεις σε εξειδικευμενα καταστηματα που συνηθως πουλανε μονο αυτα (χρωματα αυτοκινητου). Ειναι ακριβα και δυσχρηστα. Η ποσοτητα που απαιτηται για να βαψεις ενα αεροπλανο ειναι σχετικα μικρη 300-400γρ. Χρειαζεται για να τα δουλεψεις ο σκληρηντης και το διαλυτικο τους. Ακολουθησε τις οδηγιες του κατασκευαστη για την αναμιξη τους. Τα περισσοτερα παρασκευαζονται σε αναλογια 4:1:1 (χρωμα/σκληρηντης/διαλυτικο) και σου τα πουλαει ο εμπορος μαζι με το χρωμα(δηλαδη παιρνεις τρια δοχεια). Το καταλληλοτερο εργαλειο για να βαψεις με αυτα ειναι ενας πολυ καλος αερογραφος (επισης ακριβο πραγμα. Ο δικος μου ειναι Bagger και μου κοστισε €200 χωρις το κομπρεσερ). Η δουλεια γινεται και με ενα σχετικα φθηνο πιστολι βαφης των €30. Απο το υψος των απαιτησεων σου εξαρταται και το ποσα θα ξοδεψεις. Γενικα η διαδικασια βαφης ειναι δυσκολη και χρονοβορα ενω μεχρι να μαθεις να χειριζεσαι τα υλικα και τα εργαλεια σκονταφτεις σε αρκετες απογοητευσεις.
Η ολη διαδικασια βαφης ενος αεροπλανου απαιτει ολόκληρο αρθρο το οποιο εχω σκοπο καποια στιγμη να γραψω. Απλα αυτο τον καιρο ειμαι πολυ απασχολημενος με την κατασκευη απο σχεδιο ενος πολυ ομορφου αεροπλανου και δεν προλαβαινω να το γραψω. Φτασε με το καλο ως εκει και εδω ειμαστε για να σε βοηθησουμε οσο μπορουμε.
Α, και μια συμβουλη προς ολους τους φιλους των κατασκευων. Μην λυπαστε τα χρηματα για την αγορα καλων εργαλειων. Παρτε απο την αρχη ενα σωστο εργαλειο για τη δουλεια που θελετε να κανετε. Θα σας δωσει τα λεφτα σας πισω στο πολλαπλασιο.

Ευχαριστώ πολύ φίλε Παντελή!

Γιώργος:>)