Αερομοντελισμός ..μια γλυκιά "πτήση" εθισμού.

[Κατερίνα Κεχαγιά]

Ποιος από εμάς δε θυμάται τις παιδικές του σαΐτες ;

Συνήθως οι γονείς, μας τις κατασκεύαζαν για να μας κρατούν απασχολημένους και να μην τους ενοχλούμε με τις παιδικές φωνές μας. Το αποτέλεσμα όμως τις περισσότερες φορές, ήταν να τους χαλάμε την ηρεμία τους, όλο και πιο πολύ, ζητώντας να μας φτιάξουν και άλλες και άλλες και άλλες... ^-^

Πάρτε ένα κομμάτι χαρτί, διπλώστε συμμετρικά δυο διπλανές γωνίες και στη συνέχεια διπλώστε το στη μέση. Κατεβάστε τα φτερά και η σαΐτα είναι έτοιμη!
Δώστε της λίγη ώθηση και .....πάει!!

Αυτό είναι το απλούστερο παράδειγμα, που όμως σας καλωσορίζει στον μαγικό κόσμο του Αερομοντελισμού!

Ας πετάξουμε......

[Κατερίνα Κεχαγιά]

Φαινομενικά ο Αερομοντελισμός, μπορεί να θυμίζει παιχνίδι. Στην ουσία όμως, ειδικότερα για τους βαθείς γνώστες του χώρου, μόνο παιχνίδι δεν είναι.

Είναι μια αγαπημένη ασχολία, η οποία απαιτεί, χρόνο, χρήμα και κυρίως πάθος και μεράκι!
Ο Αερομοντελισμός, δεν συγχωρεί "τσαπατσουλιές" και απουσίες.
Αν τον αφήσεις ...σε αφήνει εκείνος πρώτος!

Χρειάζεται συνέπεια και αφοσίωση, ώστε να γευτείς τους καρπούς του και αυτό είναι και το πιο προκλητικά γοητευτικό στοιχείο του.

Με τα αερομοντέλα, αργά και δύσκολα φτάνεις στην γνώση. Είναι ένας διαρκής δρόμος προς την μάθηση και την εμπειρία. Κάθε μοντέλο, λειτουργεί και αντιδρά διαφορετικά. Κάθε πρώτη πτήση (ακόμα και για τους εμπειρότερους), περιλαμβάνει το καρδιοχτύπι και την αγωνία.
Την αγωνία που κρατά το ενδιαφέρον μόνιμα.. αμείωτο.

[Κατερίνα Κεχαγιά]

Με τον Αερομοντελισμό, μπορούν να ασχοληθούν όλοι!
Από 5.. έως 105 ετών!

Ένα Αερομοντέλο, τα βασικά που χρειάζεται για να πετάξει είναι :

o Mία μηχανή (ηλεκτρική είτε θερμική, ανάλογα με τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις του μοντέλου)

o Ένα σύστημα τηλεκατεύθυνσης με Πομπό και Δέκτη (κεντρικό χαρακτηριστικό των τηλεκατευθύνσεων, είναι τα κανάλια που υποστηρίζουν. Για ένα αεροπλάνο τις περισσότερες φορές 4 κανάλια είναι αρκετά. Για ένα ελικόπτερο όμως θα χρειαστούν 5 και πάνω)

o Μπαταρίες τόσο για το μοντέλο (σε περίπτωση που είναι ηλεκτρικό), όσο και για την τηλεκατεύθυνση. Επίσης, θα χρειαστεί καύσιμο (εάν το μοντέλο είναι θερμικό)

o Servo - Τα servo, αποτελούνται από κυκλώματα έλεγχου και συνδέονται επάνω στον δεκτή. Η λειτουργία τους, είναι να δίνουν εντολή στα τμήματα του μοντέλου, ώστε και να κινηθούν.

o Για τα ελικόπτερα θα χρειαστεί επίσης, γυροσκόπιο και governor.

[Κατερίνα Κεχαγιά]

Πολλά αερομοντέλα που κυκλοφορούν στην αγορά, είναι σχεδόν έτοιμα να πετάξουν.
Τα μοντέλα αυτά ονομάζονται ARF (Almost Ready to Fly).

Τα υπόλοιπα λέγονται Kit και χρειάζονται συναρμολόγηση, σε αντίθεση με τα ARF που κατά μεγάλο ποσοστό ...η πολλή δουλειά έχει γίνει.

Επίκειται πλέον στον καθένα κατά πόσο θέλει να αφιερώσει χρόνο για να στήσει ένα μοντέλο από την αρχή. Για τους περισσότερους όμως η διαδικασία της συναρμολόγησης είναι ένα από τα κεντρικότερα στοιχεία του Αερομοντελισμού και αγαπημένη παράμετρος.

Αξίζει να σημειωθεί πως όσο πιο "έτοιμο" είναι ένα αερομοντέλο, τόσο μεγαλύτερο είναι συνήθως το κόστος του.

[Κατερίνα Κεχαγιά]

Στην αγορά υπάρχουν πολλά αερομοντέλα, τα οποία είναι σχεδιασμένα ειδικά για αρχάριους.

Κυκλοφορούν επίσης, εξομοιωτές, οι λεγόμενοι Flight Simulators, οι οποίοι μπορούν να αποδειχθούν πολλοί καλοί "δάσκαλοι" στα χέρια ενός νέου, που επιθυμεί να ασχοληθεί.

Το μόνο που χρειάζεται, είναι αστείρευτη διάθεση και έρευνα.

Στο http://www.petame.gr
υπάρχουν πολλές χρήσιμες πληροφορίες για όσους αποφάσισαν τώρα να ασχοληθούν με τον αερομοντελισμό.

Υπάρχουν επίσης πολλοί άνθρωποι που θα χαρούν να βοηθήσουν και να μοιραστούν μαζί σας τις εμπειρίες τους.

Περιηγηθείτε στο χώρο και μη διστάσετε να ρωτήσετε το οτιδήποτε.
Σε αυτή την παρέα, είναι όλοι έτοιμοι να σας απαντήσουν!

Καλή αρχή και ακόμα καλύτερες πτήσεις! ^-^

[CARAPIS]

Ποιος από εμάς δε θυμάται τις παιδικές του σαΐτες ;

Συνήθως οι γονείς, μας τις κατασκεύαζαν για να μας κρατούν απασχολημένους και να μην τους ενοχλούμε με τις παιδικές φωνές μας. Το αποτέλεσμα όμως τις περισσότερες φορές, ήταν να τους χαλάμε την ηρεμία τους, όλο και πιο πολύ, ζητώντας να μας φτιάξουν και άλλες και άλλες και άλλες... ^-^

Πάρτε ένα κομμάτι χαρτί, διπλώστε συμμετρικά δυο διπλανές γωνίες και στη συνέχεια διπλώστε το στη μέση. Κατεβάστε τα φτερά και η σαΐτα είναι έτοιμη!
Δώστε της λίγη ώθηση και .....πάει!!

Αυτό είναι το απλούστερο παράδειγμα, που όμως σας καλωσορίζει στον μαγικό κόσμο του Αερομοντελισμού!

Ας πετάξουμε......

Διαβασα αρκετες φορες το πιο πανω και χαιρομε που ειναι γραμμενα απο ενα 'παιδι', το παιδι που εχουμε κρυμενο οοολοι μεσα μας & περισσοτερο Εμεις οι τυχεροι που 'παιδευομαστε' με αυτο μας το 'κουσουρι',για μερικους, μερικους που δεεεν ξερουν...!!!
Η σοβαροτητα, η ωριμοτητα και η 'παιδια' του καθενα απο εμας δεεν εχει να καμει μεεε το τι ασχολειτε αλλα για το πως και γιατι.

ΥΓ
(O)#...βρε συ, εσυ που εισαι & 'Συντονιστης' κανα'στερακι και για μας :D :D :D :D :D

[NIKOS]

Εγω ηθελα να ασχοληθω απο πολυ μικρος με τον αερομοντελισμο αλλα ο πατερας μου δεν με αφηνε γιατι ελεγε οτι ηταν επικινδυνο πολυ.Συγκεκριμενα μου ελεγε συνεχεια ενα παραδηγμα που υποτηθετε ειδε σε καποιο ταξιδι του στο εξωτερικο με την ενωση παλεων προσκοπων.Συγκεκριμενα ελεγε οτι ενα αεροπλανο ειχε πεσει σε μια αγελαδα και την εκοψε στην μεση.(και εγω των ρωταγα συνεχεια...."μπαμπα μιλαμε για τηλεκατευθυνομενο ή μηπως ειδες κανενα αληθινο cessna απο μακρια? :P).Γραφτηκα αργοτερα στα τελη του δημοτικου στους αεροπροσκοπους που ειχανε δεσμια και ανεμοπτερα ελευθερας πτησεως αλλα δεν ασχολουνταν κανεις.Ενας μονο σε μια συναντηση ειχε βαλει μπροστα εναν cox μικρο στον μπαγκο και μιλαμε ειχα κολλησει και δεν εφευγα.Με τα πολλα πολλα ειδα οτι μονο για τραγουδια ηταν και οτι δεν ειχαν χαϊρι και αποχωρησα απο την ευγενη αμηλα.Ετσι κυλησαν τα χρονια μεχρι που στο γυμνασιο ενας φιλος του αδερφου μου μου χαρησε ενα Piper Tomahok μαλλον 60αρη scale λογο του οτι καθαριζε την αποθηκη του.Αυτο ηταν απο εναν αλλον φιλο (πακετο) ο οποιως ειχε τοτε τηλεκατευθηνομενα γιατι του τα εστελνε η θεια απο την Αμερικη.Το 1987 περιπου ειχε μια δωδεκακαναλη τηλεκατευθηνση και δεν ηξεραν να την χρησιμοποιησουν.Αυτο λοιπον το Piper ηταν ετοιμο χωρις μηχανη και το πηρα σπιτι με σκοπο να αρχισω να ασχολουμε.Χρηματα ομως δεν υπηρχαν αλλα ουτε και καμια βοηθεια απο κανεναν γνωστη και ετσι το αεροπλανακι το εστειλε μια μερα η μαμα στους αεροπροσκοπους σαν δωρεά.Αυτος ηταν ο λογος που εγω δεν περασα την ταξη στα ιδιαιτερα αγγλικα γιατι μουτρωσα και δεν διαβαζα.Περασανε τα χρονια μεχρι που πηγα φανταρος το 1996.Σε μια αδεια μου γυρνοντας στο σπιτι ειδα ενα 3μετρο slowflight 3καναλο το οποιο εφτιαχνε ο αδερφος μου απο το μηδεν.Αυτο ηταν free flight με χρονοδιακοπτη και ειχε γινει μετατροπη σε τηλεκατευθυνομενο απο τον Τασο τον Γκοτζια (τον ποιο παλιο μοντελιστη στην Κοζανη).Ετσι λοιπον ξεκινησαμε τις πτησεις στο αεροδρομιο της Κοζανης.Καινουργια τοτε η Χ-347 και ολα αρχισανε να ξεκαθαριζουν.Αργοτερα οταν απωληθηκα απο τον στρατο πηρα το πρωτο δικο μου training μεταχειρισμενο απο εναν καινουργιο φιλο μοντελιστη το 1997.Ηταν ενα Paragon και ειχα βαλει την GMS47 απο το τρικαναλο.Εκει εμαθα να πεταω.Αρχισα να τα παιρνω γρηγορα οποτε πηγα στο πρωτο μου χαμηλοπτερυγο και αυτο μεταχειρισμενο απο τον Τασο τον Γκοτζια ο οποιως ηταν και ο μεντορας μου στις πρωτες μου πτησεις.Παραλληλα ψαχνω το Piper στις αποθηκες των αεροπροσκοπων αλλα καποιο λαμογιο το συκωσε και αγνωητε η τυχη του.Πεταω συνεχεια μεχρι το 2000 οποτε και μετα παροπλιζω το Buldog μου στο σαλονι του σπιτιου των γονιων μου (το οποιο δεν το χρησιμοποιουμε συχνα) και αρχιζω να βαζω λεφτα στο πρωτο δικο μου αυτοκινητο (106rallye).Θελω να φτασω σε αφητηρια αγωνα ασφαλτινου οποτε στο 106 πεφτουν ολα τα λεφτα που βγαζω απο την πρωτη μου δουλεια.Φτανει το 106 να εχει 2 καθισματα rollcage και πυροσβεση και εκει που ειμαι ετοιμος για το ονειρο επεμβαινει ξανα ο μπαμπας και κοντευει να με ξαναδωσει το παραδειγμα με την αγελαδα του παρελθοντος αλλα ''αλλαγμενο'' στο πνευμα του αγωνιστηκου αυτοκινητου.Με τα πολλα πολλα μου φευγει η τρελα του αγωνα σαν εμπλοκη αλλα συνεχιζω την ενεργο δραση απο την μερια του συντονισμου και με τον φιλο μου Νικο Γκαλφα ξεκιναμε την ομαδα.Ο Νικος με τον Γιωργο τρεχουν το 2004 σε φουλ εμπλοκη στο Πανελληνιο Πρωταθλημα ραλυ ασφαλτου αλλα και στο Βορειου Ελλαδος με ενα 106 Ν2 και καταφερνουμε να παρουμε και τα δυο πρωταθληματα το 2004 στην πρωτη θεση της κατηγοριας Ν2.Καθε σαββατοκυριακο το galfas team ετρεχε απο το ενα μερος της Ελλαδος στο αλλο.Τελιωνοντας το 2004 και αφου εφτασα στον κορεσμο με τα αγωνιστικα αυτοκινητα καθησα επιτελους σπιτι μου να ηρεμησω και να δω παραλληλα τι θα γινει απο θεμα εργασιας.Οι μερες περνανε και ενω καθομαι στην τηλεοραση ξαφνικα πεφτει στην ακρη του ματιου μου μια σιλουετα απο το σκοτεινο εκεινη την ωρα σαλονι.Σηκωνομαι και κοιταω το Buldog το οποιο ειναι εκει οπως το αφησα πριν σχεδον πεντε χρονια.Απλα η μαμα το εριχνε ενα ξεσκονισμα καθε φορα που ηταν να ερθει κοσμος σπιτι.Εβγαλα την σακουλα απο τον κινητηρα που ειχα βαλει για να μην λερωσω το χαλι απο τα λαδια και αρχισα να γυρναω την ελικα με το χερι.Εεε αυτο ηταν..Την επομενη μερα εκανα καινουργιο πακ μπαταριων και πηγα στο αεροδρομιο να βρω τα παιδια.Σαν να μην περασε μια μερα απο την τελευταια φορα.Το μονο που με ενοχλησε ηταν οτι εγω ειχα παραμεινει στα παλια ενω τα παιδια πετουσαν διπλανα με πομπους με digital trim και τα αεροπλανα ειχαν πλεον 2 σερβο σε ελερον και elev.Ετσι σιγα σιγα αρχισα να αγοραζω πραγματα οπως κασσελακια μοντελιστικα με πανελ και ηλεκτρικες αντλιες και αναλωσημα απο ακροντιζα μεχρι στροφαλους για τον 47αρη και ελικες.Πηρα σχεδον τα παντα μεχρι που απο λαθος μια μερα το καρφωσα στην ασφαλτο με την μουρι και εγινε οδοντογλυφιδες.Ετσι εμεινα χωρις αεροπλανο.Εφτασε λοιπον η ωρα να αγορασω το καινουργιο μου αεροπλανο το οποιο ηταν η Cessna της Greatplanes και εβαλα μια τετραχρονη OSmax 70 ultimate.Επειδη ομως δεν εχω σιγουρια στον εαυτο μου απο κατασκευες αλλα ουτε ειχα ξανακανει ARF ζητησα την βοηθεια του Γιωργου του Ασλανιδη μιας και η δουλειες του ηταν περα απο αριστες στις κατασκευες αλλα και απο θεμα πτησεως.Να τον ευχαριστησω κιολλας και απο δω μεσα για τον χρονο που αφιερωσε για να μου δειξει αλλα και να φτιαξει το αερομοντελο κοβοντας αρκετες ωρες απο την οικογενεια του.Ετσι αγορασα και εξτρα μπαταριες-σερβο και πλεον δεν εβγαζα απο το παλιο αεροπλανο για να βαλω στο καινουργιο.Λιγο μετα που επιασα και δουλεια στην τραπεζα και πλεον ειχα οικονομικη δυνατοτητα αγορασα την πρωτη δικια μου τηλεκατευθηνση..μια 9χ2 JR με τα digital τριμ που χαλβαδιαζα απο παλια.Σε μια εκδηλωση της γιορτης της πολεμικης αεροποριας ετυχε να δω το εχτρα 300 Patywagstaff απο την Graupner.Το ειχε ενας φιλος απο Πτολεμαιδα και ετσι εδωσα παραγγελεια.Το εβαλα μια 91FX OS η οποια το παει σφαιρα και ανεβαζει την αδρεναλινη.Καπως ετσι ειδα απο κοντα και τα ελικοπτερα και εφτασα στο σημειο να παρω ενα.Απλα εδω στην Κοζανη δεν ασχολειτε κανεις και ηταν δυσκολο να κατανοησω το τι γινετε.Βεβαια μετα απο την εκδηλωση μας που πεταξανε ο Γιαννης και ο Φωτης αρχισα να ξεσικωνω αλλους 2-3 να μπουνε σιγα σιγα στο τρυπακι του ελικοπτερου.Εγω εφτασα να τα βλεπω στον υπνο μου και λογο του οτι δεν μπορω να πεταξω το κανονικο πηρα ενα G4 και περναω ωρες μπροστα στην οθονη.Η συνεχεια φαινετε εντυπωσιακη στον υπεροχο κοσμο του αερομοντελισμου.

Συγνωμη για το μακροσκελες ποστ μου αλλα ειναι που με συνεπαιρνει αυτο το κατι με το χομπυ και που ηθελα να μοιραστω μαζι σας την εμπειρια μου εδω και ποσα χρονια...και επειτε συνεχεια.

Καλες και ασφαλεις πτησεις.Χαρηκα που θα τα λεμε και απο δω μεσα.

[www.rc-models.gr]

πολύ όμορφη περιγραφή, συγχαρτήρια...

και γω έφτιαχνα σαϊτες και φτιάχνω ακόμη για τα μικρά μου.

[Τρύφωνας]

πολύ όμορφη περιγραφή, συγχαρτήρια...

και γω έφτιαχνα σαϊτες και φτιάχνω ακόμη για τα μικρά μου.

Ας μήν ξεχνούμε οτι οι σαϊτες είναι οι πιο απλές Free Flight κατασκευές. (:--> (:--> (:-->

[mickynoise]

Η πρωτη μου επαφη ηταν οταν ημουν περιπου 6-7 χρονων οπου στα ψιλικατζιδικα
πουλουσανε κατι προπελες σε καλαμακι επανω και πετουσανε..Ηταν η πρωτη μου
επαφη με τα ελικοπτερα!!!!! ;D

Απο πολυ μικρος ασχοληθηκα με τα στατικα μοντελα..Σε ηλικια περιπου 8-9 ετων
περνωντας με τον πατερα μου απο το γηπεδο της ριζουπολης ειδα για πρωτη
φορα τ/κ αυτοκινητο τεραστιων διαστασεων και ειχα εντυπωσιαστει.
Συχνα τους εβλεπα και μυριζα το καυσιμο τους(καλα τι καυσιμο παιζανε τοτε? μιλαμε για μποχα)

Παντα ηθελα να ασχοληθω αλλα δυστηχως τα οικονομικα της οικογενειας μου δεν το
επιτρεπανε.

Σε ηλικια 26 ετων καταφερα να παρω το πρωτο μου αυτοκινητακι το οποιο και χρυσοπληρωσα.Ηθελα η αεροπλανο η ελικοπτερο αλλα δυστηχως στο μοντελαδικο
που επεσα επανω με εκανε να πιστεψω οτι το ελικοπτερο ειναι ενα χομπυ μονο για
φραγκατους. Θυμαμαι κατι για 1.500.00 - 2.000.000 δρχ περιπου. Και λεω αυτο δεν ειναι
για μενα.

Περισυ σε ενα ταξιδι μου στο Τοκυο ειδα για πρωτη φορα μικρο ε/π να πεταει σε ενα
καταστημα και αυτο ηταν.Ξετρελαθηκα.Αρχισα να το ψαχνω στο ιντερνετ και μολις
επεστρεψα πηρα το λαμα....

Απο τοτε "εθιστικα......γλυκα"

[Κατερίνα Κεχαγιά]

Όταν ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο, ...περισσότερο είχα στο μυαλό μου μια γενική αναφορά στο μοντελισμό.
Μια αναφορά με απλα λογια μεν, αλλα που να μπορουν να αγγίξουν συναισθηματικά κάποιους, μεσα απο εικόνες που θα τους θύμιζαν τους ίδιους τους εαυτούς τους. :-)
Στην πορεία διαπίστωσα οτι πήρε αλλη τροπή το θέμα αυτό και ειλικρινα το χαίρομαι πολύ ^-^

Εχει ενδιαφερον να διαβαζεις τις εμπειρίες και τα συναισθηματα της πρωτης πτήσης, ή του "εθισμου" στο μοντελισμό, από όλον αυτον τον κόσμο.

Σκεφτείτε πόσο σημαντικό είναι να αφιερώσει κανεις αυτό το λίγο χρόνο που χρειάζεται για να μας διηγηθεί τη δική του ιστορια, αλλα και ποσο ευχάριστο να διαβαζεις μια ιστορία που απο την αρχή ...γνωρίζεις οτι είναι ευχάριστη!

Καλές μας πτήσεις (2f)

[NikFrance]

Βρε aviator πολύ όμορφα τα λες, επίσης μου αρέσει ιδιαιτερα το "Nick" που διάλεξες τα λέει ΌΛΑ!!

Δεν σε αφήνει άμα το αφήνεις πάντως, το πάθος είναι πάντα εδώ, το κόστος βεβαια είναι υψηλό όπως άλλωστε κάθε hobby...
ΑΛΛΑ σίγουρα ποτε δεν με συγκινήσανε οι σαΐτες αντίθετα τα μοντέλα με συναρπάζουν πάντα!

Η πρώτη επαφή παίζει ρολο πιστεύω εντυπωσιάστηκα παρα πολύ!!! όταν είδα θερμικό μοντέλο πρώτη φορα
δεν μπορούσα να κοιμηθώ το βραδυ, και θυμάμαι ότι ΠΡΙΝ ακουμπήσω μοντέλο...

ήξερα ότι μονο αυτό θα με συντρόφευε σε όλη μου την ζωή!

Ίσος να "ακούγομαι" ρομαντικός αλλα αυτό νιώθω αυτό με συνεπαίρνει...!!!!

με αυτό στο μυαλό ξυπνάω το πρωί και με αυτό κοιμάμαι το βραδυ!!

Είναι τρόπος ζωής πλέον, δεν ενοχλώ κανέναν, και η οικογένεια μου, μου στέκεται αρκετά καλά θα έλεγα!!

Sorry AVIATOR ξανά γύρισα στο συναίσθημα!! @P@

[NikFrance]

.Το 1987 περιπου ειχε μια δωδεκακαναλη τηλεκατευθηνση και δεν ηξεραν να την χρησιμοποιησουν.

Για ξανά ανακάτεψε την τράπουλα....

το 1987 12 κανάλια με τίποτα...

Αναλογικά παίζαμε όλοι... :P :P :P

[Κατερίνα Κεχαγιά]

Sorry AVIATOR ξανά γύρισα στο συναίσθημα!! @P@

Αυτός ακριβώς ήταν ο σκοπός NikFrance! ;;)

Πολύ όμορφη η περιγραφή σου!!

Μακάρι να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι το παράδειγμα και να μας αφηγηθούν τις δικές τους αερομοντελιστικές αναμνήσεις. Με μεγάλη χαρά περιμένουμε να τις αναγνώσουμε.

[pyrogas]

Εγώ με την σειρά μου κόλλησα απο λάθος , το οποίο τελικά αποδείχτηκε ευχάριστο.
Ένα τύπου lama που πήρα απο ένα παιχνιδάδικο ήταν η αρχή αλλα΄με κέρδισε περισσότερο το αεροπλάνο.

Νά είμαστε καλά που έχουμε και την δυνατότητα να ασκούμε το χόμπι μας και να το διασκεδάζουμε όσο μπορούμε. Και βεβαίως να το διαδίδουμε απλόχερα μεταφέροντας τις εμπείρίες μας σε όλους τους φίλους μοντελιστές.