σε .. σκαμπό! πιλότος προσγειώνει μαχητικό

[Τρύφωνας]

Το "σκαμπο" παντως φαινεται σαν σελα επισκευης. Το αν εχει τσιρκο το αεροπλανοφορο φαινεται δεν χρειαζεται επιβεβαιωση.....

Οσο για τον πιλοτο μογγολε δεν μειωσα πουθενα την χειριστικη του δεινοτητα.

Οσο για τον πιλοτο Ρ51 που αναφερεις θεωρω οτι ενας πιλοτος που ξερει να ανταπεξερχεται σε μια κλειστη αερομαχια ξερει σιγουρα να κανει και πετυχημενη καταδιωξη, δεν υπαρχει περιπτωση να ειναι κακος σε καταδιωξη γιατι η καταδιωξη προηγειται της αερομαχιας. Οποτε μαλλον ειναι αστοχο το συγκεκριμμενο παραδειγμα.

Στα υπολοιπα δεν διαφωνω καθολου. Απλα συμπληρωνω το αληθες. Οι πιλοτοι στο μελλον ειναι ειδος προς εξαφανιση, και αυτο το δειχνουν οι ερευνες που προσανατολιζονται και που ηδη εφαρμοζονται με αεροπλανα τα οποια πετουν χωρις τον πιλοτο να βρισκεται μεσα σε αυτα.

Δεν τιθεται θεμα αμφισβητησης της ικανοτητας του πιλοτου του χαριερ σε αυτα που αναφερω εκτος αν δεν διαβαζεις τα μηνυματα μου και βιαζεσαι να απαντησεις. Πουθενα δεν μειωσα τις ικανοτητες του συγκεκριμενου χειριστη. Ισα-ισα που ανεφερα την διαφορα αδειας ικανοτητας και πραγματικης χειριστικης δεινοτητας. Αποτι φαινεται η βιασυνη σου να απαντησεις δεν σε αφηνει να διαβασεις αυτα που γραφω και μου απαντας αρλουμπες*SAR*

[ant1971]

Ο προσεγγιση του palafdim με αναγκάζει να καταθεσω στην παρεα ότι με

μολις ενάμιση χρονο ενασχολησης με το rc ε/π καταλαβα τοσα πολλα για το

πώς λειτουργω εγω (σαν οργανισμος και σαν ψυχοσυνθεση) σε πολλα πραγματα καθημερινα που θα χριαζομουν ισως άλλη μια ζωη αλλιως για να τα παρω πρεφα

καταλαβα για παραδειγμα ότι αν εβαζα το χελι σε μια νεα θεση κατά την διαρκεια της πτησης ειχα παντα μικρο ή μεγαλυτερο θεμα
ενώ την επομενη φορα στην ιδια θεση όλα γινοντουσαν μηχανικα και εγκεφαλικα

δλδ οσο γεμιζω με εικονες την κουτρα τοσο τα πραγματα γινονται ευκολοτερα με τον χειρισμο του

και τσαφ καταλαβα γιατι την γλυτωσα σχετικα ευκολα με το αυτοκηνιτο μου όταν βρεθηκα στην ιδια δυσκολη θεση για δευτερη φορα(ενώ την πρωτη το ειχα ριξει στο κρασπεδο του δρομου!!!)

οτι την πρωτη φορα την πατησα ενω την αλλη λειτουργισα μηχανικα και το εσωσα το θεμα πολύ απλα παλιοτερα θα το εριχνα στην τυχη

[Mogolos]

re 3Φ, σε σενα απαντώ στην "επικινδυνότητα", που δεν αναφέρθηκε ποτέ και στο παραδειγμα πιλότου και χειριστή UAV. Η υπόλοιπη απάντηση είναι για την διαφορετικότητα των καταστάσεων που μπορεί να βρεθεί ενας χειριστής. Δεν είπα πουθενά οτι μειωσες τις ικανότητες του πιλότου!!

[Τρύφωνας]

Αγαπητε palafdim πολυ σωστα τα λες. Η ικανοτητα εμπεριεχει μεσα εκτος απο την χειριστικη δεινοτητα του πιλοτου και το decision making, υποδηλωνει και την δυνατοτητα του εγκεφαλου του, να πραττει οτι ειναι σωστο για την επιβιωση του σκαφους του και του ιδιου. Ασφαλως και ενας ικανος αεροπορος εννοειται οτι δεν κουναει απλα το χειριστηριο, αλλα το κουναει σωστα, και αυτο σημαινει, οτι η κριση του,η αποφαση του, και η αντιδραση του σε περιβαλον οποιας ανωμαλιας ειναι σωστη.

Αν φοβαται η ιδρωνει, η τελος παντων για οποιοδηποτε λογο δεν παρει την σωστη αποφαση τοτε για εμας τους υπολοιπους ο χειριστης αυτος δεν ηταν ικανος, ηταν ανικανος να ανταπεξελθει και πιθανον να καταληξει και νεκρος μετα απο το συμβαν.

Θεωρω οτι ο Μαριος διυλησε τον κωνωπα και κατα την γνωμη μου στην λεξη ικανοτητα εμπεριεχονται ολες οι διαδικασιες που χρειαζονται για να πεταξει σωστα ενα αεροπλανο, απο εναν χειριστη υπο οποιεσδηποτε συνθηκες. Εννοειται οτι μεσα εκει περιλαμβανονται και η τιθασευση του φοβου, ο αυτοελεγχος και η καλη κριση (good judgment) του πιλοτου.

Εννοουνται αυτα γιατι ειναι υποσυνολα που προπορευονται και ειναι συστατικα της πραξης που ειναι και το ζητουμενο.

[palafdim]

Ο προσεγγιση του palafdim με αναγκάζει να

δλδ οσο γεμιζω φωτογραφιες την κουτρα τοσο τα πραγματα γινονται ευκολοτερα με τον χειρισμο του

Εδώ λοιπόν αυτό που αναφέρεις έχει να κάνει με τα επίκτητα αντανακλαστικά τα οποία όμως επηρεάζονται από την συναισθηματική νοημοσύνη. Η απόκτησή τους και η τελική τους εγκατάσταση δεν είναι ίδια για όλους τους ανθρώπινους εγκεφάλους αν και ακολουθεί την ίδια διαδικασία. Εδώ λοιπόν μιλάμε για την τελική λειτουργία ενός οργάνου απέναντι σε ένα ερέθισμα, το οποίο όργανο δεν είναι ίδιο για όλους τους ανθρώπους τόσο κατασκευαστικά όσο και το πως αυτό έχει επηρεαστεί από το αντίστοιχο περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιείται.

[palafdim]

Συμφωνούμε Τρύφωνα. Εδώ να καταθέσω κάτι ακόμα. Αν από τον ανθρώπινο εγκέφαλο αφαιρέσουμε το τμήμα που είναι υπεύθυνο για τα αισθήματα (χαρά, λύπη, θυμός, φόβος, μίσος, αγάπη κλπ.) και του δώσουμε όση γνώση έχουμε, τότε θα έχουμε το απόλυτο λογικό ον το οποίο θα αντιιδρά τέλεια σε κάθε εξωτερικό ερέθισμα. Όμως αυτό το ον δεν θα είναι τίποτα άλλο από έναν ζωντανό υπολογιστή ο οποίος θα έχει χάσει τη καλύτερη ιδιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, το συναίσθημα!!
Χωρίς συναίσθημα δεν μπορώ να καταλάβω την αναγκαιότητα ύπαρξης π.χ. του αερομοντελισμού.....:D

[Apnos]

Αυτό ακριβώς το απόλυτα λογικό ον που για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν (εξοικείωση, σταδιακή εκπαίδευση και έκθεση σε ακραίες καταστάσεις), έχει την ικανότητα να αποβάλει το συναίσθημα κάτω από όλες της πτητικές συνθήκες (μια και μιλάμε για πιλότους), είναι καλύτερος πιλότος από κάποιον που "ιδρώνει", τον πιάνει ταχυπαλμία κλπ και θα μπορέσει να αποφύγει το ατύχημα ή να μειώσει τις επιπτώσεις του... (ceteris paribus που λέμε, δηλαδή με τις άλλες παραμέτρους ίδιες)

Σε καταστάσεις ακραίες, όταν κινδυνεύουν ζωές, το συναίσθημα πρέπει να παραμένει "σιωπηλό" όταν είσαι ο χειριστής. Δεν έχεις δικαίωμα να αφήνεσαι να νιώθεις...Ακόμα και μοντελιστής αν είσαι, όταν προσπαθείς να αποφύγεις την πτώση του αεροπλάνου σου σε μέρος που πιθανώς προκαλέσει ζημιά, πρέπει να αποβάλεις το συναίσθημα και να έχεις "κρύο αίμα".

Άρα, ναι, "μοντελισμός χωρίς συναίσθημα" και γενικώς "ζωή χωρίς συναίσθημα" δεν έχει νόημα. Για να απολαμβάνεις όμως το συναίσθημα, χρειάζεται και η ψυχρ-αιμία (δηλαδή το ψυχρό αίμα).

[palafdim]

Άρα, ναι, "μοντελισμός χωρίς συναίσθημα" και γενικώς "ζωή χωρίς συναίσθημα" δεν έχει νόημα. Για να απολαμβάνεις όμως το συναίσθημα, χρειάζεται και η ψυχρ-αιμία (δηλαδή το ψυχρό αίμα).

Αυτό λοιπόν έγκειται στη νεότερη διερεύνηση της περίφημης συναισθηματικής νοημοσύνης και παγκοσμίως πλέον δίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα από την λογική, μιας και η τελευταία επηρεάζεται πολύ από την πρώτη. Σκοπός είναι να βρεθούν τρόποι αναγνώρισης και αυτοελέγχου της συναισθηματικής μας κατάστασης ώστε αυτή να μην έχει αρνητική επίδραση στην συμπεριφορά μας σε σχέση με το περιβάλλον. Και ο έλεγχος δεν αφορά μόνον τα αρνητικά συναισθήματα αλλά και τα θετικά. Αναφέρθηκε προηγουμένως η υπερβολική αυτοεκτίμηση, ένα θετικό συναίσθημα ευφορίας που όμως μπορεί να οδηγήσει σε ολέθρια αποτελέσματα.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, ότι οι πιλότοι μαχητικών (και όχι μόνον πιλότοι), πλέον έχουν συχνή ψυχιατρική εκτίμηση προκειμένου να ελέγχεται τακτικότερα το EQ τους.

[Μάριος Παπαδόπουλος]

Θεωρω οτι ο Μαριος διυλησε τον κωνωπα και κατα την γνωμη μου στην λεξη ικανοτητα εμπεριεχονται ολες οι διαδικασιες που χρειαζονται για να πεταξει σωστα ενα αεροπλανο, απο εναν χειριστη υπο οποιεσδηποτε συνθηκες. Εννοειται οτι μεσα εκει περιλαμβανονται και η τιθασευση του φοβου, ο αυτοελεγχος και η καλη κριση (good judgment) του πιλοτου.

Εννοουνται αυτα γιατι ειναι υποσυνολα που προπορευονται και ειναι συστατικα της πραξης που ειναι και το ζητουμενο.

Σε αυτό που αναφέρει ο Τρύφωνας θα συμφωνήσω απόλυτα και έχει 1000 τα 100 απόλυτο δίκιο.
Αυτό που θέλω και ευχαριστώ τους φίλους που δημοσίευσαν αυτό το θέμα, έστω
και αν είναι δύο (ο δεύτερος το έκανε κατά λάθος) είναι ότι αρχίσαμε να γράφουμε
σχετικά με το συμβάν πάρα πολύς κόσμος το οποίο το θεωρώ ότι είναι πάρα
πολύ θετικό τόσο για εμάς που γράφουμε τις απόψεις μας όσο και για αυτούς
που θα το διαβάσουν γιατί σίγουρα σε μιά αναγκαστική κατάσταση θα "περάσει"
κάποιο θετικό μήνυμα και θα αντιδράσουν "καλύτερα" και ίσως θα σώσουν ή
θα γλυτώσουν το πολύτιμο αεροπλάνο τους ή για αυτούς που πετάνε κανονικά, την ζωή τους και μπορεί και το αεροπλάνο τους ή το ελικόπτερο που πετάνε.
Μην ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο μέρος των αερομοντελιστών ότι στο τέλος "περνάει" στα πραγαμτικά αεροπλάνα τόσο σαν ερασιτέχνες αλλά και επαγγελματίες και ενίοτε έχουμε άπλετα παραδείγματα που η "δίψα" για πτήση
δεν αφήνει μερικούς από αυτούς να μην μπορούν να φύγουν από τις παλιότερες
δραστηριότητες τους και να τα κάνουν όλα μαζί χωρίς να μπορέσουν να "χορτάσουν" ποτέ σε όλη την διάρκεια της ζωής τους, αφού όσοι έχουν πετάξει με το ότιδήποτε. δηλώνουν και σωστά το λένε ότι είναι τρόπος ζωής και όχι ένα απλό χόμπυ ή μιά απλή δουλειά με τις συγκινήσεις που δίνει.
Αυτό που θέλω να σας βάλω να προβληματιστήτε πάντος είναι το εξής και νομίζω
ότι θα συμφωνήσετε οι περισσότεροι μαζί μου.
Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι αυτή την αναγκαστική κατάσταση την "περνούσαμε"
σε έναν εξομειωτή έχωντας 100 χειριστές στην διάθεση μας για να δούμε τις
αντιδράσεις τους, πόσοι νομίζετε ότι θα κατάφερναν να προσγείωσουν το αεροπλάνο στο σκαμπό?
Εγώ θέλω να πιστεύω ότι πάνω απο το 50 τοις 100 θα τα κατάφερνε νομίζωντας και υπερκτιμώντας τον εαυτό του ότι θα τα κατάφερνε σε μιά
πραγματική κατάσταση σαν αυτή και ότι είναι ικανότατος πιλότος κομπάζωντας σε αυτούς που δεν τα κατάφεραν και το κυρίοτερο θα έδιναν
την εντύπωση στους εξεταστές ότι έχουμε να "κάνουμε" με 50 χειριστικά ταλέντα.
Αν τώρα είχαμε την δυνατότητα να τους δούμε πως θα ανταπεξέρχωνταν σε
πραγματική κατάσταση, τότε θα διαπιστώναμε με τα λύπης μας ότι αυτό το
ποσοστό θα μειωνόταν πολυ δραστικά και λεώ εγώ βάζωντας μόνος μου ένα υποτιθέμενο αληθοφανή αριθμό 10 τοις 100!!!
Σας αφήνω λοιπόν να εξηγήσετε μόνοι σας γιατί το 50 έγινε 10 τοις 100 και τι ήταν αυτό που έπεσε "τσεκούρι" στους αριθμούς επιτυχίας.
Για να δείτε βέβαια πόσο σωστά τα αναφέρει ο Τρύφωνας και εκεί είναι που
θα προβληματιστείτε περισσότερο και θα υπάρξουν διαφωνίες ξανά όχι μόνο
από εμάς αλλά και από όλο τον πτητικό κόσμο είναι το εξής αφού ακόμα ο
ανθρωπος δεν έχει μπορέσει να τιθασεύσει την ψυχολογία ούτε με σχολεία όυτε με εκπέδευση (τα ποσοστά επιτυχίας μετά από σχολεία τέτοιων καταστάσεων είναι αποκαρδειωτικά αλλά όχι κατακριτέα αφού έστω και 1 τοις 100 θεωρήτε επιτυχία να βγει έστω ζωντανός ένας μόνο χειριστής).
Στην ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ και σε περίπτωση EMERGENCY λοιπόν υπάρχει ένα Αγγλικό ρητό που το έχουν ακούσει πολλοί από εμάς "KEEP CALM & MAKE WHAT YOU LEARN TO DO".
Αρα ο Τρύφωνας έχει δίκιο περί Ικανοτητας αλλά και ότι δυίλησα τον "κόνωπα"
αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν λέω ότι μου κατέβει αφού οι ερμηνίες είναι για
πολλά χρόνια αντικρουώμενες και δεν μπορεσαν ούτε θα μπορέσουν ποτέ κανένας να βάλει τέτοιες καταστάσεις σε κατηγορίες τους χειριστές αλλά το
κυριότερο όσο πιό επαγγελματίας ή καλός χειριστής γίνεσε αρχίζεις να σκεφτεσε διαφορετικά και να είσαι πιό δεκτικός και να κρίνεις με περισσότερο
επιήκεια τους λανθάνωντες πιλότους και κυριότερο τους θανώντες σε τετοιες καταστάσεις και να μην τους κατηγοριοπείς σε ικανούς και ικανότερους όσο γίνετε περισσότερο εκ της ανωτερης θέσεως που κατέχεις και πρέπει να κρίνεις.
Κάποτε πριν μία 10ετία υποχρέωση των Πλοιάρχων ήταν να κρίνουν και να
συμπληρώνουν ένα ένγραφο που στελνώταν μυστικά στην εταιρεία για την ικανότητα των Αξιωματικών που είχες υπό τις διαταγές σου.
Σας το λέω πλέον κατηγορηματικά ότι πλέον κανένας Πλοίαρχος δεν στέλνει
υπο την δική ευθύνη, τίποτα παρόλο που πιέζετε πάρα πολύ από τις εταιρίες να το κάνει και ακούγωντας τα "εξ αμάξης", αναρωτηθήτε γιατί!!!!!
+(*)+(*)+(*)

[melenestelio]

http://youtu.be/xX1DHKcLu50

[Μάριος Παπαδόπουλος]

Στέλιο είσαι άπαιχτος !!!!!!
Πάντα μας κάνεις και γελάμε αποφορτίζοντας τα πάντα και φτιάχνωντας μας το κέφι.
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ..... ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗΝ.
Εγώ σε συγκαταλέγω στους γνήσιους της παρέας με πάντα το χαμόγελο στα χείλη.
+(*)+(*)+(*)

[palafdim]

Αγαπητέ Μάριε ξεκίνησε μια κόντρα από το πουθενά και αυτό οφείλεται κυρίως στον ορισμό των λέξεων. Εσύ έδωσες ως ορισμό της λέξης "ικανότητα" τις αυτοματοποιημένες κινήσεις που πρέπει να κάνει ένας πιλότος σε μια δεδωμένη κατάσταση και τις οποίες μαθαίνει στην εκπαίδευση του και φυσικά στις ώρες πτήσης. Εγώ και ο Τρύφωνας συμπεριλάβαμε (και το ανέλυσα αν το διάβασες) στον ορισμό της λέξης και τον έλεγχο που ασκεί ο χειριστής στην συναισθηματική του κατάσταση. Αυτό που όρισες εσύ ταιριάζει περισσότερο στον όρο "δεξιότητες" (Skills) και όχι ικανότητα στην οποία εμπεριέχεται και η ψυχολογική διαχείριση. Και όπως ξαναείπα δεν είναι τυχαία η ψυχομετρία που εφαρμόζεται πλέον στους πιλότους και λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπ' όψιν, ειδικά στην Αμερικανική Αεροπορία.
Τώρα αν συμφωνήσουμε να μην συμπεριλάβουμε στην λέξη ικανότητα την δεξιότητα ψυχολογιικής διαχείρισης δεν υπάρχει καμμιά διαφωνία σε όσα λέμε αφού όλοι παραδεχόμαστε ότι η ψυχολογία παίζει σημαντιικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα.

[Μάριος Παπαδόπουλος]

Συμφωνώ απόλυτα +1000
Βέβαια αυτή η αντιπαράθεση των μεταξύ μας, δεν έχει να κάνει με κόντρες οι καυγάδες και οτιδήποτε
άλλο, αλίμονο αν γινόταν αυτό.
Πόσο περισσότερο με παιδιά σαν τον Γιάννη, εσένα αλλά και όλα τα παιδιά της παρέας, αλλά και τον Τρύφωνα που αυτό που "τρέφω" στο
πρόσωπο του και το τι κατάφερε σε λίγο χρονικό διάστημα μέσα στα όρια της Αττικής είναι άξια σεβασμού και εγώ προσωπικά του "βγάζω το καπέλο" αφού είναι από τα άτομα
που εκτός του ότι υποστηριζει τον ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΙΣΜΟ σαν προταρχικό του στόχο και όχι λανθασμένα κατά την γνώμη όπως έχουν κάνει αμέτρητοι στο χώρο τον "κακός εννοούμενο ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟ" στην Ελλάδα που πολλές φορές ανα τα χρόνια κατέστρεψαν πολλά ταλέντα που θα ασχολούνταν σε αυτή την χώρα και περισσότερο τα
"παιδιά" που είναι και το μέλλον και θα έπρεπε να είναι σε αυτό τον συναρπαστικό "μικρόκοσμο" σχεδιαστικής προτοτυπίας (μην ξεχνάμε ότι παλιά που δεν υπήρχαν κομπιούτερ ότι τα καινουργια αεροπλάνα περνούσαν απο πρωτοπόρους αερομοντελιστές) αλλά και χειριστικής μάθησης, ικανοτήτων και ότι άλλο.
Ετσι λοιπόν για να καταλήξω, ναι μπορεί να υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ μας αλλά προσωπικά αν και νομίζω όλοι σε αυτό το πανέμορφο σάϊτ που έχει δημιουργηθεί είναι
φίλοι και δεν υπάρχει κάτι το κακοπροαίρετο αφού είμαστε ΑΔΕΛΦΙΑ έστω και αν όχι εξ αίματος αφού αγαπάμε και έχουμε αναλώσει την ζωή μας στην πτήση (άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο αν και αυτό δεν έχει όπως αντιλαμβάνεσε καμμία σημασία και δεν μετρίετε σε ποσότητα)

[palafdim]

Μα φυσικά δεν μαλώνουμε... :)
ατυχής η λέξη κόντρα που χρησιμοποίησα. Η αντιπαράθεση πολύ πιο σωστό και φυσικά μέσα από τις αντιπαραθέσεις βγαίνουν και νέα συμπεράσματα άρα είναι εποικοδομητικό.
Να περνάτε καλά σε ότι κάνετε!!

[Μάριος Παπαδόπουλος]

Μακάρι να είχαν τέτοιες "κόντρες" και άλλοι (κλάδοι και ομάδες επι του γενικού) και πίστεψε με θα ζηλεύανε!!!!!
Αυτό που είπες και εσύ το κυριότερο είναι ότι γίνομαστε καλύτεροι και ακόμα καλύτεροι
αυτοί που παρακολουθούν τα πεπραγμένα και τα γραφόφώμενα και "κρατάνε" έστω και το
1%.
Η πλάκα είναι ότι όπως ξέρεις είμαι στο χώρο αρκετά χρόνια και κάθομαι και θυμάμε τα
emergency που είχα ανα τα χρόνια.
Το πρώτο ήταν με ένα εκπεδευτικό 40αρι που σε ένα αγώνα (τρομάρα μου, ήθελα και αγώνα καλά καλά δεν μπορούσα να πετάξω!!!!) μου έσπασε η ντίζα στα stripailerons
και το αποτέλεσμα ήταν να τα χάσω και να "σκασω" σε άσφαλτοστρωμένο διάδρομο
κάνωντας το "φιτίλια" (την άτρακτο και μόνο).
Απο την λύσσα μου να αγωνιστώ λοιπόν, μέσα σε 30 λεπτά το αεροπλάνο το επισκεύασα!!!!!! (βέβαια έλεγα από μέσα μου "Μα καλά βρε μ@λ@κ@ που το παίζεις και
πιλότος αφού μπορούσες να χρησιμοποιήσεις το Ράντερ γιατί δεν μπόρεσες να το σώσεις????? και λέρωσες το "βρακάκι σου" παρατώντας το άμοιρο αεροπλάνο στο έλεος της βαρύτητας!!!!!! "Αμα είσουνα στο αεροπλανο θα είχες γίνει άλλος ένας μ....κας που
έγινε "κρέπα" και μούτζωνα το εαυτό μου!!!!!αχαχαχαχαχαχαχαχα)
Με τα χρόνια που πέρασαν βέβαια είχα και άλλα emergency καταφέρνωντας να γίνω
ψυχρόαιμος!!!!!!!
Το αποκορύφωμα ήρθε όταν σε Vτεϊλατο HotLine ανεμόπτερο που με το που απογειώθηκα
έχασα την ουρά του αεροπλάνου αφου ξεκόλλησε και έφυγε όλη απο πάνω από το αεροπλάνο και τότε για πρώτη φορά κράτησα την ψυχραιμία μου και χρησιμοποίησα τα
φλάπς για να "φουσκώσω" και να κατέβω "χαρτί" χωρίς να τρέχει τίποτα ενώ οι παρευρισκόμενοι αερομοντελιστές (στο Κάστρο) έμειναν με το στόμα ανοιχτό έτοιμοι για
"συλλογή" μύγας!!!!!! Ακόμα το θυμάμε και κάνω το σταυρό μου !!!!!!!
Μετά ήρθαν και πολλά άλλα και τότε ήταν που πήρα "φόρα" λες και δεν έτρεχε τίποτα.
Εχω προσγείωσει χωρίς ρινέο τρόχο, χωρίς σκέλη πανω σε θάμνο (Funtana) λες και κάθησα
πάνω σε βαμβάκι αφού δεν άνοιξε ούτε τρύπα στο μονοκότ!!!!
Εχω ξαναχάσει elevator, rudder και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, μου έχει ξεκολλήσει αμέτρητες φορές κινητηρας (και θερμικός και ηλεκτρικός), μου έχει φύγει προπέλα, εξάτμιση, αμέτρητα dead stick αλλά το μοντέλο τελικά τα κατάφερνα να το σώνω!!!!
Το αποκορύφωμα ήρθε όμως πριν 5 χρόνια με ένα ανεμόπτερο τον "ασβό" που τον έχω βιντεοσκοπήσει πρόσφατα.
Αν θέλεις λοιπόν πίστεψε το!!!!!!
Σε πτήση στο βουνό της Κερατέας προσγείωσα επιτυχώς με emergency από την μπατάρια
που τα είχε παίξει τελείως ενώ δεν είχα διαπιστωμένα ούτε elevator,ούτε rudder και aileron που "ακουγαν" πάρα πολύ αργά (διαπίστωσα μετά την προσγείωση ότι μόνο το δεξιό aileron λειτουργούσε και αυτό με αρκετή καθυστέρηση αφού μετά από 2 λεπτά
"νέκρωσαν" τα πάντα).
Οπως καταλαβαίνεις το μόνο που έκανα ήταν να κρατήσω την ψυχραιμία μου όσο μπορείς να την κρατήσεις όταν ξέρεις ότι είσαι μερικός κατά 75% ακυβέρνητος βλέπωντας το
χάος κάτω από το βουνό και γνωρίζωντας ότι θα φύγεις ανεξέλεκτος και το μόνο που
έκανα ήταν να πέρνω ελαφριές κλίσεις ώστε να χάνω σταδιακά ύψος και να μην με ρουφήξει το "υπηνεμο" του βουνού!!!!!!!!
Εμεινες "κάγκελο" ????? Εγώ να δεις που μετά κάπνισα όλο τον Papastrato μέχρι να
συνέλθω και να τα μάζέψω και να φύγω!!!!!
Ακόμα βέβαια δεν μπορώ να αιτιολογήσω το γιατί ήμουν ψύχραιμος και ίσως να είναι
η εμπειρία γιατί πραγματικά νομιζα τον εαυτό μου ικανό από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα με την πτήση αφού ζούσα από μικρός και σκεφτόμουνα emergency καταστάσεις και τι θα πρέπει να κάνω αν μου συμβεί το ένα ή το άλλο!!!!!
Η τελευταία φορά που "πάγωσα" μέχρι τώρα ήταν το βίντεο με το ατύχημα του Blanik
(Θέμα¨Προς αποφυγήν και γνώση") αν και πίστεψε με ψυχολογικά ήμουν με "μειωμένους" καρδιακούς χτύπους (Ημουν Very Cool αλλά σε τέτοιο ύψος δεν είχα
καμμία δυνατότητα να αντιδράσω και το ήξερα από την αρχή που θα καταλήξει γιατί
έστω και αν αποσυνδεόμουνα από την ρυμούλκα θα ήταν να στολάρω ακόμα πιό χαμηλά και να "φύγω" ακόμα πιό ανεξέλεκτος).
Το σίγουρο πάντος που κατάλαβα όλα τα χρόνια αυτά που πετάω είναι ότι όλα μαζί
κάνουν το τελικό αποτέλεσμα (να σωθείς ή να πέσεις) αλλά και το κάθε ένα ξεχωριστά
μπορεί να αποβεί μοιραίο και καταστροφικό.
Μακάρι πάντος σε κανέναν να μην συμβαίνει τίποτα και να έχουμε όμορφες πτήσεις με
προσγείωσεις "βούτυρο".